⚠️در رابطه با بد غذایی یا امتناع کودک از غذا خوردن دلایلی وجود دارد مثل : دوری مادر ، گوشه گیری کودک ، بیماری کودک ، اظهارنظر مبنی بر عدم علاقۀ غذا توسط بزرگترها و تقلید از دیگران ، شرایط خاص کودک به علت توجه زیاد کردن به کودک ، نخوابیدن در شب ، فعالیت زیاد یا کم ، فاصلۀ کم میان وعده ها با غذاهای اصلی ، وسواس بیش از اندازۀ مادر ( کثیفی و ریخت و پاش کودک ، خوردن غذا با انگشتان و پرت کردن غذا ) . که شما باید این موارد را در کودک خود بررسی کنید .
راهکارهایی برای غذا خوردن کودک وجود دارد که می توانید آنها را امتحان کنید :
– تغییر در نوع پخت ، تهیه کردن غذای متنوع ، خوش رنگ و خوشبو و با قوام و غلظت مناسب ، تغییر در شکل غذا ( تخم مرغ آبپز ، نیمرو ، املت ) ، تعریف و تمجید از غذا ، وادار نکردن کودک برای خوردن غذا با زور یا خواهش
– بعد از تمام شدن غذا بشقاب او و سایر بشقاب ها برداشته شود .
– به تاخیر انداختن نوبت تغذیه
– اصلاح رفتارهای غذایی بزرگترها
– جایزه ندادن به کودک برای خوردن غذا
– پرهیز از مصرف تنقلات ( پفک یا چیپس ، شکلات یا نوشابه )
– دادن غذای جدید ، با ملایمت و آهستگی در محیط شاد
– استفاده کردن از جانشین آن مادۀ غذایی
– هر وعدۀ غذایی را با مواد غذایی مورد علاقۀ کودک شروع کنید .
– میزان غذا و یا میان وعدۀ غذایی که در هر نوبت در اختیار کودک قرار داده می شود باید حجم کمی داشته باشد .
– حد مرزی برای طول مدت غذا خوردن کودک در نظر بگیرید ( مثلا نیم ساعت )
– باقیماندۀ غذای کودک را از سر سفره ببرید بدون آنکه در مورد آن با دیگران بحث کنید .
– در حضور کودک در مورد غذا خوردن او با دیگران صحبت نکنید تا کودک احساس نکند با غذا نخوردن شخصیت مهمی شده و مورد توجه جمع قرار می گیرد .
– سعی کنید نسبت به غذا خوردن یا نخوردن کودک واکنش نشان ندهید و خود را خیلی خوشحال یا ناراحت نشان ندهید تا کودک متوجه نشود غذا خوردن یا نخوردن او تا چه حد برای شما اهمیت دارد .
– هرچند مشکل است اما آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید .
شما باید کاری کنید که غذا خوردن برای کودکتان دلپذیر باشد . برای این امر رعایت موارد زیر کمک شایانی را به شما می کند :
– سعی کنید میان وعده ها را ۵/۱ تا ۲ ساعت قبل از وعدۀ اصلی غذا بدهید .
– بهتر است میان وعده ها خیلی شیرین ، حجیم یا چرب نباشند تا اشتهای کودک برای وعدۀ اصلی غذا باقی بماند .
– برای دسر یک مادۀ شیرین انتخاب کنید و آن را بلافاصله بعد از غذا به او بدهید که جزو غذا به حساب بیاید .
– غذاها را خیلی زود به زود و بر اساس تمایل او عوض نکنید .
– هنگام غذا دادن دعوا نکنید ، داد و قال راه نیندازید .
– بگذارید در مورد سیر شدنش خودش تصمیم بگیرد .
– اگر غذای جدیدی به او می دهید که از خوردنش امتناع می کند آن را همراه با غذایی که دوست دارد بدهید .
– هنگام غذا خوردن در مورد ریخت و پاش غذا ، پرت کردن غذا ، بازی کردن انتظار تمیزی و مرتب بودن نداشته باشید ( کودک تمایل دارد خود با دستش یا با کمک قاشق غذا بخورد حتما او را در این کار آزاد بگذارید ) .
– غذای کودکتان باید در محیطی شاد و سرگرم کننده به او داده شود و کودک احساس نکند مجبور است غذا بخورد .
– تقسیم کردن غذای کودک به قطعاتی کوچک و در حد یک لقمه تا خوردن آن برای کودک راحتتر باشد .
– نباید بشقاب غذای کودک را خیلی پر کرد همیشه غذا را به مقدار کمتر از حدی که مایلید کودک بخورد در بشقاب بریزید .( پر کردن بشقاب باعث اضطراب کودک می شود .)
– دادن غذا به کودک با حجم کمتر و به دفعات مکرر علاقۀ کودک را به غذا و غذا خوردن بیشتر خواهد کرد .
– وضعیت نشستن کودک بسیار مهم است باید راحت و آرام باشد .
– سعی کنید کودک همزمان با سایر اعضاء خانواده غذا بخورد .
توجه کنید که از سبزیجات ، میوه ها و لبنیات حتما استفاده شود .
در رابطه با اینکه تخم مرغ دوست ندارد یا کم مصرف می کند ۲ راه حل خدمتتان عرض میکنم : ۱- تخم مرغ را با شیر خودتان یا شیر پاستوریزه رقیق کنید . ۲- یا اینکه کاملا له کنید و به سوپ کودک اضافه کنید .
شما می توانید به سوپ کودک شیرخشک بدون چربی و یا به ماست قطعات میوۀ تازه برای مغذی تر و متنوع تر شدن آن اضافه کنید .
