مادر

برای مادران

مادر

برای مادران

سلام
در این سایت در مورد مسائل آمادگی های قبل از بارداری، باید و نباید های دوران بارداری، تربیت و تغذیه کودکان مطلب گذاشت میشه. و شما میتونید هر سوالی راجع به مسائل بارداری و کودکانتون دارید مطرح کنید. که توسط متخصصین پاسخ داده میشه. بعضی از مطالب از منابع انلاین موجود در اینترنت استفاده می شود.

آخرین نظرات

۷۸ مطلب در آبان ۱۳۹۵ ثبت شده است

اگر من در دوران حاملگی با لکه بینی یا خونریزی واژینال مواجه شدم چه کار باید بکنم؟

حتی اگر به نظر برسد که خونریزی قطع شده است بلافاصله با دکتر یا مامای خود تماس بگیرید...

 اگر چه ممکن است که خونریزی واژینال یا لکه بینی به دلیل یک مسئله جزئی باشد، اما احتمال مسائل جدی نیز وجود دارد. احتمالا برای رد هر گونه عوارض و اطمینان یافتن از سلامت شما و فرزندتان، انجام معاینه ضروری است. (اگر خونریزی شما ادامه دارد و یا درد شدید به هر شکلی دارید و دسترسی فوری به پزشک خود ندارید، سریعا" به بخش مراقبتهای فوری (اورژانس) مراجعه کنید.)

فرق بین لکه بینی و خونریزی چیست؟

لکه بینی خونریزی خفیفی است مشابه آن چیزی که احتمالا در اوایل یا اواخر قاعدگی مشاهده می کنید. رنگ آن می تواند از صورتی تا قرمز مایل به قهوه ای تغییر کند (رنگ خون خشک شده).

علل لکه بینی چیست؟

به دلیل افزایش میزان جریان خون دهانه رحم و بافت های اطراف، شما ممکن است بعد از پاپ اسمیر (آزمایش سرطان دهانه رحم)، معاینه داخلی و یا رابطه جنسی لکه بینی داشته باشید. علل دیگر شامل:

خونریزی مربوط به لانه گزینی: ممکن است شما خونریزی کم و خفیفی مربوط به لانه گزینی که احتمالا 11 تا 12 روز بعد از باروری اتفاق می افتد داشته باشید (نزدیک به زمانی که شما متوجه رخ ندادن سیکل قاعدگی می شوید). ممکن است که علت آن لانه گزینی تخم بارور شده در دیواره رحم باشد، پدیده ای که معمولا 6 روز بعد از قاعدگی اتفاق می افتد اما نمی توان به طور قطع مطمئن بود که خونریزی ناشی از لانه گزینی است. خونریزی خیلی خفیف بوده، در عرض 1 تا 2 روز تمام شده، و فقط تعداد کمی از زنان حامله این نوع از لکه بینی را دارند. 

سقط خود به خودی یا حاملگی نابجا: لکه بینی می تواند جز علائم اولیه یک سقط خود به خودی یا حاملگی نابجا باشد به خصوص اگر با درد یا انقباضات ( کرامپ) شکمی همراه باشد. در حدود یک چهارم زنان حامله در اوایل حاملگی خونریزی یا لکه بینی دارند و در حدود نیمی از این افراد دچار سقط خود به خودی می شوند. اما اگر سونوگرافی که از جنین شما در حدود هفته های 7 تا 11 انجام می شود نشان دهنده ضربان قلب باشد، شانس ادامه حاملگی شما بیشتر از 90% است. 

عفونتها: لکه بینی ممکن است به دلایل غیر مرتبط با حاملگی باشد. عفونتهای واژینال ( مانند عفونتهای قارچی یا باکتریال) یا عفونتهای منتقله از راه مقاربت ( مانند تریکومونا، گنوره ، کلامیدیا و یا هرپس) ممکن است باعث تحریک و یا التهاب دهانه رحم شوند. دهانه ملتهب رحم، مستعد خونریزی بعد از پاپ اسمیر یا رابطه جنسی است. همچنین ممکن است به دلیل وجود پولیپ (یک نوع توده خوش خیم)، شما بعد از پاپ اسمیر یا نزدیکی جنسی خونریزی یا لکه بینی داشته باشید. 

مشکلات جفت یا زایمان زود رس: در سه ماهه دوم و سوم حاملگی، خونریزی یا لکه بینی می تواند نشانه یک مشکل جدی مثل جفت سر راهی، جداشدن جفت (که در این پدیده جفت از رحم جدا می شود) و سقط خود به خودی دیررس (بین 13 هفتگی و اواسط حاملگی) یا زایمان زودرس (بین نیمه حاملگی و 37 هفتگی) باشد. 

زایمان طبیعی: ترشح موکوسی که بر اثر وجود خون تغییر رنگ یافته بعد از 37 هفتگی به احتمال زیاد نشانه جدا شدن یک پلاک موکوسی در اثر نرم و گشاد شدن دهانه رحم و آماده شدن آن برای مراحل زایمان می باشد.در این مرحله نیز شما هر لکه بینی و یا خونریزی را باید به پزشک خود اطلاع دهید. 

علل ناشناخته: در بعضی از موارد علت لکه بینی در نهایت نیز مشخص نمی شود. تنها کاری که پزشک در این موقع می کند تجویز دستورات احتیاطی شامل ورزش نکردن، خودداری از نزدیکی و خودداری از بلند کردن اشیاء سنگین و موارد دیگر است. 

توجه: اگر گروه خونی شما Rh منفی است، هر زمانی که شما دچار لکه بینی یا خونریزی از مهبل می شوید احتیاج به تزریق ایمونو گلوبولین Rh دارید (مگر اینکه مطمئن باشید که گروه خونی پدر بچه نیز Rh منفی است).

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۵ ، ۱۳:۳۹

خونریزی واژن در طول دوران بارداری و به خصوص اوایل دوران بارداری را می توان یک امر شایع تلقی کرد که در بعضی از زنان اتفاق می افتد . این اتفاق به سه دلیل مهم تهدید به سقط ، حامگلی خارج رحمی و سقط خودبخودی رخ می دهد که هر کدام به دلیل خاصی می باشد و ما در این مقاله از بخش کودک آکاایران میخواهیم به آن بپردازیم پس با ما همراه باشید تا به خونریزی واژینال در اوایل بارداری اشاره کنیم.


خونریزی های اوایل بارداری چیست؟

 

در حدود یک زن از هر چهار زن در چند ماه اول حاملگی دچار خونریزی واژینال می شوند. عوامل زیادی می تواند سبب خونریزی شود. برخی از دلایل شایع آن عبارتند از: تهدید به سقط، حاملگی خارج رحمی و سقط خودبخودی.

تهدید به سقط وقتی است که خونریزی رحمی ایجاد می شود اما بارداری هنوز طبیعی است. گاهی یک لخته خون در رحم شکل می گیرد و خطر سقط را افزایش می دهد. به هر حال، خیلی از زنانی که دچار تهدید به سقط می شوند نوزاد سالمی بدنیا می آورند.

حاملگی خارج رحمی زمانی رخ می دهد که جنین خارج از رحم، معمولا در لوله های رحمی، رشد می کند. اگر این حالت اتفاق بیفتد، قسمتی که در آن حاملگی رخ داده سبب خونریزی شدیدی می شود. این حالت می تواند جان مادر را تهدید کند.

سقط خودبخودی به معنی همان سقط غیرعمدی است. اینحالت وقتی رخ می دهد که بارداری با شکست روبرو شده و دیگر هیچ بافت زنده ای در رحم وجود نخواهد داشت. گاهی مادر نیاز به مراقبت های پزشکی داشته یا باید بافت های اضافی برداشته شده تا خونریزی متوقف شود.

سایر دلایل خونریزی در اوایل بارداری شامل عفونت، هموروئید (تورم رگ های مقعد یا رکتوم) سرطان دهانه رحم و سرطان های نادر مرتبط با بارداری است.


اگر خونریزی داشتم چه کاری باید انجام دهم؟

 

سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. اگر میزان خونریزی زیاد بود یا دچار درد شدیدی شدید، باید به اورژانس مراجعه کنید.

پزشک برای یافتن علت خونریزی ممکن است آزمون های زیادی انجام دهد. ممکن است نیاز به انجام معاینه لگنی، سونوگرافی یا آزمون های ادراری یا خونی باشد.گاهی انجام سونوگرافی برای اطمینان از سلامت بارداری کافی است. به هر حال، اگر شما در اوایل بارداری باشید، برای کشف سایر علل خونریزی نیاز به آزمون های بیشتری دارید.


اگر موارد زیر را دارید پزشک یا مامایتان را ببینید:

·        خونریزی

·        احساس درد

·        توقف علایم بارداری

چطور می­توانم کمک بگیرم؟


می­توانید از مکان­های پزشکی زیر کمک بگیرید:

·        درمانگاه­های عمومی، ماما یا متخصص زنان

·        بخش اورژانس بیمارستان محلتان


چه آزمایشاتی برای من درخواست خواهد شد؟


در مورد تمام آزمایشاتی که به شما پیشنهاد می­شود، باید اطلاعات کاملی به شما داده شود.


مشاوره و معاینه

از شما در مورد علایم، زمان آخرین پریود و تاریخچه پزشکیتان سؤال خواهد شد.


آزمایشات

·        آزمایش ادرار برای تأیید آزمایش مثبت حاملگی.

·        ممکن است یک آزمایش برای کلامیدیا درخواست شود.

·        آزمایش برای تعیین گروه خونی و یا میزان سطح هورمون حاملگی.


چگونه درمان می شود؟


درمان خونریزی در اوایل دوران بارداری بسته به علت خونریزی است. بعد از شروع خونریزی هیچ راهی برای پیشگیری از وقوع و درمان تهدید به سقط وجود ندارد. در صورتی که سقط رخ دهد، پزشک تلاش می کند تا ببیند آیا همه بافت به خودی خود خارج شده یا نه. بافت های ناشی از حاملگی خارج رحمی باید توسط دارو یا با جراحی خارج شود.


برای پیشگیری از سقط چه باید کرد؟

 

مراقبت از بدن و توجه به سلامت بهترین راه برای بارداری سالم و بدنیا آوردن فرزندی سالم است. شما نباید سیگار بکشید، الکل مصرف کنید، یا از داروهای بدون نسخه استفاده کنید. دریافت ویتامین های مخصوص دوران بارداری به همراه اسید فولیک قبل شروع بارداری می تواند به کاهش خطر مشکلات مغزی و طناب نخاعی در جنین کمک کند. در صورتی که دچار بیماری هایی مثل فشارخون بالا یا دیابت هستید، با پزشک خود در مورد مراقبت های لازم در دوران بارداری صحبت کنید. بهتر است قبل از اینکه باردار شوید با پزشک خود مشورت کنید.

بعد از شروع خونریزی هیچ راهی برای پیشگیری از سقط وجود ندارد. همچنین راهی برای یافتن علت اصلی و دقیق سقط نیز وجود ندارد. معمولا این حالت به خاطر این نیست که ممکن است مادر برخی کارها را اشتباه انجام داده است. بسیاری از مادرانی که دچار سقط می شوند، می توانند در آینده بارداری های سالمی داشته باشند. در صورتی که شما بیش از سه بار دچار سقط شدید، حتما با پزشک خود در مورد روش های درمان و بررسی های بیشتر مشورت کنید.


خونریزی واژینال طبیعی در اواخر زایمان


غیر از خونریزی هایی که می توانند سبب ناراحتی شوند، بعضی از خونریزی های واژن در اواخر بارداری طبیعی است.

با نازک شدن دیواره رحم و آمادگی آن برای زایمان، موکوسی که دهانه رحم را مسدود کرده است خارج می شود.

در این زمان شما متوجه ترشح چسبناکی خواهید شد که می تواند همراه کمی خون باشد

 این خونریزی نشانه طبیعی زایمان است که می تواند یک یا دو هفته بعد رخ دهد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۵ ، ۱۱:۳۰

یکی از بزرگترین تصمیماتی که تازه مادرها باید برای نوزادشان بگیرند روش تغذیه اوست: شیر خودشان یا شیر خشک؟برخی افراد از بودن در اطراف خانمی که مشغول شیردهی است احساس ناراحتی می کنند. با این حال اگر یک بطری حاوی شیر خشک  برای غذا دادن به کودکان به دست بگیرید همین افراد شما را برای اینکه از شیر خودتان به او نمیدهید مورد انتقاد قرار می دهند.

به دنیای مادران خوش آمدید، مهم نیست چه تصمیمی می گیرید افراد دیگر مطمئنا نظراتشان را نثارتان خواهند کرد. اما تنها یک چیز مهم است، کدام انتخاب برای شما و کودکتان مناسب تر است؟

شیر مادر

آکادمی اطفال آمریکا ( AAP ) شیر مادر را به عنوان بهترین تغذیه کودک - تغذیه برای نوزادان توصیه می کند. بر اساس گفته های AAP کودکان در شش ماه ابتدایی باید منحصرا با شیر مادر تغذیه شوند. حتی بعد از اینکه دیگر غذاها نیز به کودک داده شد باز هم توصیه می شود مادر تا حداقل یک سالگی به شیردهی ادامه دهد، ادامه شیردهی بعد از یک سالگی دیگر به ترجیح مادر و کودک بستگی دارد.

شیر مادر به دلایل فراوانی برای کودک مفید است:

* آنتی بادی های طبیعی را فراهم می کند که کودک را در برابر بیماری ها مقاوم می کند. بیماری هایی نظیر عفونت گوش.

* شیر مادر معمولا راحت تر از شیر خشک گوارش می شود. به همین دلیل نوزادانی که شیر مادرشان را می خورند کمتر دچار یبوست یا نفخ می شوند.

* شیر مادر می تواند خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را در یک سال ابتدایی زندگی اش کاهش دهد.

* شیر مادر می تواند هوش فرزندتان را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده کودکانی که از شیر مادر تغذیه می شوند عملکرد شناختی بهتری دارند.

* شیر مادر می تواند در آینده نیز به کودکتان کمک کند. خطر ابتلا به اضافه وزن را کاهش می دهد، و همچنین از پیشرفت بیماری هایی نظیر آسم، دیابت نوع یک و دیابت نوع دو، کلسترول بالا، بیماری هوچکین، لوسمی و لنفوم پیشگیری می کند.

* شیردهی برای مادران هم خوب است. خانمی که شیر می دهد کمتر در خطر سرطان پستان، دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان و سرطان تخمدان قرار دارد.

* اما بیایید دلیل اصلی که بیشتر تازه مادرها به خاطرش شیردهی را انتخاب می کنند فراموش نکنیم. با این کار مادر و فرزند تجربه پیوند عمیقی بین یکدیگر تجربه می کنند.

* شیر مادر را می توان خالی و در شیشه نیز ذخیره کرد. این کار تغذیه کودک در مکان های عمومی را تسهیل می کند و شانس غذا دادن به وزاد را در اختیار دیگر اعضای خانواده نیز قرار می دهد.


شیر خشک

شیر خشک نیاز است نگران آنچه می خورید باشید. خانم های شیرده ممکن است مجبور شوند از خوردن بعضی غذاها که کودکشان نمی تواند هضم کند پرهیز کنند.

هر کدام از روش ها را که برای تغذیه کودکتان انتخاب کردید – شیر دهی، شیر خشک و یا ترکیبی از هر دو – چیزی که اهمیت دارد خوب تغذیه شدن ، مراقبت درست، و عشق ورزیدن به نوزاد است. پس زیاد خود را ناراحت حرف مردم نکنید، تصمیم با خودتان است!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۵ ، ۱۱:۲۵

عفونت ادراری در رده عفونت های باکتریایی قرار می گیرد که تاثیر بر بخشی از دستگاه ادراری می گذارد مانند : تحتانی که به آن سیستیت ساده (عفونت مثانه) و فوقانی که به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) می گویند. علائمی که مربوط به عفونت مثانه می باشد عبارتند از : دفع ادرار همراه با درد ، یا تکرار ادرار و یا اضطرار برای ادرار بوده و در عفونت کلیه شامل تب ، درد پهلو و همچنین موارد ذکر شده در عفونت مثانه اتفاق می افتد . این بیماری در بین کودکان هم بسیار دیده می شود و یک بیماری مهم و شایع در کودکان به حساب می آید که 3 تا 5 درصد در دختران و 1 درصد در پسران رخ می دهد.در این قسمت نکاتی درباره عفونت ادراری و علت عفونت کودکان را برای شما بازگو می کنیم با ما همراه باشید.  

دکتر زهرا پورنصیری فوق تخصص کلیه کودکان در این باره  می گوید: «عفونت ادراری یک بیماری مهم و شایع میان کودکان است که به علت وارد شدن میکروب به مجاری ادرار ایجاد می شود. چنانچه عفونت فقط مثانه را درگیر کند «سیستیت» و اگر کلیه را درگیر کند «پیلونفریت» نامیده می شود. این بیماری می تواند باعث تخریب قسمتی از کلیه شده یا ایجاد فشار خون و نارسایی کلیه نماید و از این رو اهمیت زیادی دارد.»

وی می افزاید: «میکروب های ایجادکننده عفونت اکثرا میکروب های موجود در دستگاه گوارش هستند. البته ویروس ها و قارچ ها نیز می توانند موجب بروز عفونت ادراری شوند. 7 درصد کودکان کوچک تر از 2 سال که تب می کنند به علت عفونت ادراری است.»

عوامل مستعدکننده بیماری

«عفونت ادراری در پسران زیر یک سال و دختران زیر 4 سال شایع تر است. ختنه نشدن پسران نیز عامل مستعدکننده دیگری است؛ به طوری که پسرانی که ختنه نشده باشند 4 تا 8 برابر پسرانی که ختنه شده اند، دچار عفونت ادراری می شوند. جنسیت نیز در مورد این بیماری مهم است؛ به گونه ای که عفونت ادراری میان دختران حداقل 2 تا 4 برابر پسران است.»

وی می افزاید: «نژاد از دیگر عوامل مستعدکننده است به طوری که عفونت ادراری در سفیدپوستان شایع تر از سیاه پوستان است. عوامل ژنتیکی نیز از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود چون منسوبین درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.»

دکتر پورنصیری ادامه می دهد: «عصبی بودن مثانه به این معنی که کارکرد مثانه با اختلال روبه رو شود، نگه داشتن زیاد ادرار، یبوست و برگشت ادرار از مثانه به حالب که در 50 درصد کودکانی که عفونت ادراری می کنند وجود دارد نیز از جمله مواردی هستند که کودک را مستعد ابتلا به عفونت ادراری خواهند کرد. علاوه بر این موارد سوندگذاری طولانی مدت مثانه و هرگونه ناهنجاری سیستم ادراری مانند مثانه عصبی و دریچه خلفی مجرا نیز مهم هستند.»

علائم بیماری

دکتر پورنصیری با اشاره به این مورد که علامت عفونت ادراری در سنین مختلف متفاوت است توضیح می دهد: «در سنین نوزادی و زیر یک ماه، بیماری با علائمی به صورت تب یا کم شدن حرارت بدن، بی حالی، بی اشتهایی، تحریک پذیری، شلی، اسهال، کم شدن حجم ادرار، زردی و از بین رفتن واکنش های نوزادی خودش را نشان می دهد. در سنین بالاتر این مشکل با نشانه هایی مانند تب، بوی بد ادرار، سوزش، تکرر و بی اختیاری ادرار، ایجاد شب ادراری، درد پهلوها و درد در ناحیه زیر شکم، قطع و وصل شدن جریان ادرار و بی قراری حین ادرار کردن در شیرخواران همراه است.»

این پزشک متخصص توصیه می کند: «همه والدین باید هر از چند گاهی جریان ادراری کودک خود را بررسی کنند؛ به خصوص کودکانی که پوشک می شوند. همچنین اگر کودکی بیش از 2 تا 3 روز تب بی دلیل داشته باشد، انجام آزمایش ادرار توصیه می شود.»

دکتر پورنصیری در مورد بررسی آزمایشگاهی این مشکل می گوید: «اولین و مهم ترین گام در تشخیص عفونت ادراری گرفتن نمونه ادراری به صورت استریل است. البته اگر نمونه در شرایط استریل گرفته نشود یا اگر در رساندن نمونه به آزمایشگاه بیش از یک ساعت تاخیر وجود داشته باشد، به اشتباه کشت مثبت شده و تشخیص عفونت ادراری داده می شود.»

اقدامات مهم برای کودک مبتلا

این عضو هیات علمی دانشگاه یادآور می شود: «یکی از اقدامات مهمی که برای کودک مبتلا به عفونت ادراری انجام می شود، سونوگرافی کلیه است که در آن انسداد، برگشت ادراری و اختلالات ساختاری مثانه و کلیه مشخص خواهد شد. در اکثر کودکان مبتلا به عفونت ادراری عکسبرداری از مثانه نیز لازم می شود. علاوه بر این اقدامات در برخی موارد اسکن کلیه هم لازم بوده و باید انجام شود.»

درمان عفونت ادراری

دکتر پورنصیری در مورد درمان عفونت ادراری توضیح می دهد: «بر اساس این که عفونت ادراری مثانه یا کلیه را درگیر کرده باشد، درمان با آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی به مدت 7 تا 14 روز توصیه می شود. البته با درمان آنتی بیوتیکی مناسب، تب و سایر علائم بعد از 2 یا 3 روز بهبود واضح می یابد.»

پیشگیری از عفونت ادراری

همواره پیشگیری بهتر از درمان است. بنابراین باید از بروز عفونت ادراری هم پیشگیری کنیم.

دکتر پورنصیری در مورد شیوه هایی برای جلوگیری از بروز بیماری می گوید: «مصرف زیاد آب و تخلیه مثانه هر دو تا حداکثر هر 3 ساعت یک بار، درمان یبوست، شستشوی دستگاه تناسلی از جلو به عقب، استفاده از لباس های زیر نخی و گشاد و شستشو و تعویض مکرر آنها، عدم نشستن در وان یا لگن، درمان کرمک در صورت وجود، ختنه و استفاده از آنتی بیوتیک مناسب در آنهایی که برگشت ادراری یا انسداد یا مثانه عصبی دارند می تواند به پیشگیری از عفونت ادراری کمک کند.»

وی می افزاید: «تمشک کوهی از جمله میوه هایی است که برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می شود. همچنین استفاده از پروبیوتیک ها که به صورت پودر یا قرص، یا ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک و فرآورده های لبنی نیز وجود دارد توصیه می شود.»

دکتر پورنصیری یادآور می شود: «60 تا 80 درصد دخترانی که به عفونت ادراری مبتلا می شوند، طی 18 ماه پس از آن مجددا مبتلا خواهند شد. در صورت عودهای مکرر عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد فشارخون و نارسایی کلیه وجود دارد. در حالی که درمان به موقع و سریع عفونت ادراری از بروز این عواقب تا حد زیادی پیشگیری خواهد کرد.»
آکا ایران

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۵ ، ۱۱:۲۲

از کجا بفهمیم کودکمان تب دارد؟

یک راه سریع این است که پیشانی کودک را ببوسیم یا لمس کنیم. اگر احساس می کنید که پیشانی کودک داغ است احتمالاً تب دارد. مطالعات نشان داده اند که این روش ساده در خیلی از موارد دقیق است. استفاده از دماسنج (ترمومتر) می تواند شما را مطمئن کند.

بیشتر متخصصین اطفال بر این باورند که درجه حرارت طبیعی کودک سالم بین 36 تا 38 درجه سانتیگراد است. اگر درجه حرارت مقعدی کودک بالای 38 درجه سانتیگراد باشد تب دارد. در صورتیکه کودک زیر 3 ماه باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

شما بهتر از همه می توانید تشخیص دهید که کودکتان بدحال است یا نه. بنابراین در صورتیکه احساس نگرانی می کنید، صرف نظر از اینکه درجه حرارت بدن کودک چقدر است، به پزشک مراجعه کنید. بعلاوه، درجه حرارت مقعدی تنها شاخص نگران کننده بودن تب کودک نیست. سن و رفتار کودک نیز مهم است. تب در کودکان زیر 3 ماه جدی تر است و تب بالایی که مانع بازی کردن و غذا خوردن کودک نمی شود ممکن است چندان جدی نباشد. بخاطر داشته باشید که زمانی که کودک در حال فعالیت است بدنش گرمتر از زمانی است که تازه از خواب بیدار شده. نکته دیگری که باید بیاد داشت این است که سیکل طبیعی ترموستات داخلی بدن انسان بگونه ای است که درجه حرارت بدن انسان در ساعات غروب و سر شب بالا می رود.

با توجه به آنچه گفته شد، در موراد زیر باید به پزشک مراجعه کرد:

درجه حرارت مقعدی بالای 38 درجه سانتیگراد در کودک کمتر از سه ماه 

درجه حرارت مقعدی بالای 38.3 درجه سانتیگراد در کودک سه ماهه و بالاتر 

وجود علائم زیر همراه با تب نیز می تواند نشانه جدی بودن مشکل باشد:

کاهش اشتها، بی حالی، رنگ پریدگی یا بر افروختگی واضح، یا وجود تغییرات دیگر در رفتار یا ظاهر کودک 

وجود دانه های کوچک قرمز-ارغوانی روی بدن که با فشار دادن سفید نمی شوند یا وجود لکه های ارغوانی بزرگ؛ هر دو این علائم می توانند نشانه عفونت باکتریال جدی باشند. 

کودک نمی تواند غذا را ببلعد و آب دهانش مرتب می ریزد؛ این ممکن است علامتی از اپی گلوتیت (التهاب اپی گلوت - اپیگلوت قسمتی از حنجره است که موقع بلع غذا مانع ورود غذا به مری و مجاری تنفسی می شود) باشد. اپی گلوتیت سبب تورم قسمت عقبی گلو شده و می تواند جان کودک را به خطر اندازد. 

حتی بعد از تمیز کردن بینی، کودک نمی تواند خوب نفس بکشد که ممکن است نشانه ای از ذات الریه یا آسم باشد. 

کودک به نظر هذیان آلود و گیج می رسد و بسیار تحریک پذیر و کج خلق است؛ این علائم ممکن است علائم یک عفونت ویروسی یا باکتریال جدی باشند. 

در صورتیکه بابت ظاهر یا رفتار کودک خود دچار نگرانی هستید، صرف نظر از اینکه درجه حرارتش بالا باشد یا نه، حتماً به پزشک مراجعه کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که تب تنها یکی از علائم بیماری است. توجه داشته باشید که علائمی نظیر سرفه و گوش درد (در صورتیکه به آن مشکوکید) یا استفراغ و اسهال را حتماً به پزشک اطلاع دهید زیرا به وی در تشخیص کمک می کند.

قبل از مراجعه به پزشک چه کارهایی می توان انجام داد؟

اگر کودک شما زیر 3 ماه است بهتر است کودک را نزد پزشک ببرید. همچنین بهتر است قبل از مراجعه به پزشک از داروی تب بر استفاده نکنید زیرا ممکن است مانع تشخیص صحیح شود.

در صورتیکه کودک سه ماهه یا بزرگتر است و علامت مهم دیگری غیر از تب ندارد می توان به کودک استامینوفن کودکان داد. در صورتیکه کودک حداقل 6 ماهه باشد می تواند برای پایین آوردن تب از ایبوپروفن کودکان هم استفاده کرد. در صورتیکه تب ظرف یک ساعت پایین نیاید از پزشک معالج در مورد استفاده از دارویی دیگر سؤال کنید. در صورتیکه از استامینوفن استفاده کرده و نتیجه نگرفته باشید پزشک ممکن است ایبوپروفن را توصیه کند.

صرف نظر از اینکه کودک شما در چه سنی است، اگر علائمی دال بر بیماری یا عفونتی جدی دارد باید او را نزد پزشک ببرید. در صورتیکه کودک بی حال نیست، مایعات می خورد، و درجه حرارت بدنش با مصرف دوز مناسب استامینوفن یا ایبوپروفن زیر 38.9 سانتیگراد باقی می ماند، می توان قبل از بردن او نزد پزشک 24 ساعت صبر کرد. از آنجا که تب اغلب اولین علامت بیماری است در صورتیکه زود نزد پزشک بروید ممکن است تشخیص مشکل باشد.

دلیل تب چیست؟

تب عموماً علامتی دال بر واکنش بدن کودک به عفونت است. سیستم دفاعی بدن کودک شامل گلبول های سفید خون است که به باکتری ها حمله کرده و آنها را از بین می برند.

یکی دیگر از دلایل تب گرمازدگی است. گرما زدگی عارضه ای خطرناک است که ممکن است بر اثر بازی کردن کودک در آفتاب یا ماندن در اتومبیلی که شیشه هایش بالاست در یک روز گرم اتفاق افتد. اگر بدن کودک بر اثر ماندن زیر آفتاب یا در فضای سربسته و گرم تب دار باشد و درجه حرارتش با در آوردن لباس ها و ماندن در محیط خنک پایین نیاید باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.

اگر تب دفاعی در مقابل عفونت است چرا باید آنرا پایین آورد؟

از آنجا که تب قسمتی از واکنش دفاعی بدن به باکتری ها و ویروس هاست بعضی محققین معتقدند که دفاع بدن در مقابل عفونت ها، وقتی درجه حرارت بدن بالا باشد مؤثرتر است. از سوی دیگر، اگر درجه حرارت بدن خیلی بالا باشد کودک بخوبی غذا نمی خورد، مایعات نمی نوشد و نمی خوابد و این مسایل باعث می شود دیرتر بهبود یابد. یک راه حل این است که با نظر پزشک به کودک استامینوفن یا ایبوپروفن کودکان بدهیم. (توجه داشته باشید که ایبوپروفن در کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.) هر دو این داروها به پایین آوردن تب کمک می کنند بدون آنکه بر دفاع بدن در مقابل عفونت اختلالی ایجاد کنند. با پایین آمدن تب، حال کودک بهتر شده و مایعات بیشتری می نوشد و همین مسئله بهبود را تسریع می کند. توجه داشته باشید که قبل از دادن هر دارویی به کودک با پزشک مشورت کنید.

راه های پایین آوردن تب

اگر کودک بر اثر تب بی حال نشده است لزومی به استفاده از دارو نیست. برای پایین آوردن تب می توانید مقدار زیادی شیر سینه یا شیر خشک به کودک بدهید تا هم درجه حرارتش پایین آید و هم از کم شدن آب بدن جلوگیری شود. همچنین زیاد به کودک لباس نپوشانید. بالا بودن درجه حرارت بدن کودک ممکن است ناشی از لباس بیش از حد، هوای گرم، و یا فعالیت زیاد باشد. در این مواقع بهتر است لباس کودک را کم کرده و تشویقش کنید که کمی استراحت کند و یا فعالیت کمتری در یک فضای خنک داشته باشد.

اگر تب کودک را اذیت می کند می توانید با آب ولرم پاشویه کنید و یا در وان پر از آب ولرم قرار دهید. پاشویه به شستن پاها و یا انداختن پارچه خیس روی پاها محدود نمی شود. برای پاشویه می توانید یک اسفنج را به آب ولرم آغشته کنید و از بالا روی بدن کودک بکشید.

هرگز با استفاده از الکل نوزاد را پاشویه نکنید زیرا الکل از طریق پوست جذب شده و وارد خون می شود. ورود الکل به خون می تواند سبب بروز مشکلات تنفسی یا تشنج شود و یا کودک بر اثر افت قند خون خواب آلوده یا تحریک پذیر گردد.

چه داروهای تب بری برای کودک بی خطرند؟

با تأیید پزشک می توانید از استامینوفن و ایبوپروفن کودکان برای پایین آوردن تب استفاده کنید. (استفاده از ایبوپروفن در کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.) دوز صحیح دارو بستگی به وزن کودک دارد. سعی کنید همیشه با استفاده از یک پیمانه یا قطره چکان دوز دقیق دارو را به کودک بدهید. هیچگاه هیچ داروی تب بری را بیش از تعداد دفعات توصیه شده به کودک ندهید. تعداد دفعات معمول تجویز استامینوفن هر 4 ساعت و ایبوپروفن هر 6 ساعت است.

هیچگاه به کودک خود آسپیرین ندهید. آسپیرین ممکن است کودک را مستعد سندرم Reye کند. این بیماری نادر است ولی می تواند کشنده باشد.

توصیه آخر اینکه: بسیاری از داروهای ضد سرماخوردگی و سرفه، حاوی ترکیبات تب بر نظیر ایبوپروفن یا استامینوفن نیز هستند. قبل از استفاده از این داروها روی بروشور و روی جعبه دارو را بدقت مطالعه کنید و در صورتیکه دارای ترکیبات تب بر است از دادن داروی تب بر دیگر به کودک خودداری کنید.

چرا تب کودک با وجود دادن تب بر پایین نمی آید؟

اگر تب 30 تا 45 دقیقه بعد از مصرف دارو ادامه یافت برای اطمینان از کافی بودن دارو، دوز دارو و پیمانه ای را که با آن دارو را به کودک داده اید کنترل کنید. در صورتیکه میزان داروی داده شده کافی باشد ممکن است بدن کودک به دارو جواب نداده است. اگر استامینوفن ظرف یک ساعت تب را پایین نیاورد، برای استفاده از داروی دیگر با پزشک مشورت کنید.

در صورت وقوع تشنج ناشی از تب چکار باید کرد؟

بالا رفتن ناگهانی تب (مثلاً از 38.9 به 40.5 درجه سانتی گراد) ممکن است سبب تشنج شود. در بیشتر موارد، "تشنج ناشی از تب" بی خطر است ولی این از اهمیت موضوع کم نمی کند و باید به آن توجه کافی کرد. در صورتیکه کودک به چنین تشنجی دچار شد (تنفس کودک سنگین می شود، آب دهانش راه می افتد، سیاهی چشم هایش بالا می رود، و یا دست و پایش بشدت تکان می خورد)، بلافاصله او را به پشت یا به پهلو و دور از اجسام سخت و تیز بخوابانید. سر کودک را به آرامی به یک طرف برگردانید تا استفراغ یا بزاق براحتی از دهانش خارج شود. مطمئن شوید چیزی در دهانش نیست و تا زمانی هم که در حال تشنج است چیزی در دهانش نگذارید. سعی کنید مدت زمان طول کشیدن تشنج را بخاطر بسپارید. این نوع تشنج ها معمولاً بین ده ثانیه تا سه یا چهار دقیقه طول می کشند.

وقتی تشنج تمام شد سعی کنید درجه حرارت بدن کودک را پایین بیاورید تا مانع بروز تشنج های بعدی شوید. اگر کودک هوشیار است می توانید به او استامینوفن کودکان یا -در صورتیکه بزرگتر از 6 ماه است- ایبوپروفن کودکان بدهید. لباس های کودک را در آورید و او را با آب ولرم پاشویه کنید. اگر کودک هوشیار است و میتواند چیزی بخورد به او شیر سینه یا شیر خشک بدهید.

حتی اگر تشنج خفیف باشد یا فقط چند ثانیه طول کشیده باشد با پزشک خود تماس بگیرید و در صورت لزوم کودک را نزد او ببرید. اگر در زمان تشنج رنگ کودک به آبی متمایل شد، بیشتر از چند دقیقه تکان های شدید داشت، بعد از تشنج در نفس کشیدن مشکل داشت، و یا یک ساعت بعد از تشنج هنوز هم بی حال و خواب آلوده بود به اورژانس مراجعه کنید.

چرا تب کودک بعد از پایین آمدن دوباره بر می گردد؟

تا زمانی که عفونت برطرف نشود کودک تب می کند و این مسئله ممکن است 2 تا 3 روز طول بکشد. بعضی عفونت ها نظیر آنفولانزا، ممکن است 5 تا 7 روز طول بکشد. اگر کودک آنتی بیوتیک می گیرد ممکن است 48 ساعت طول بکشد تا تب پایین بیاید. داروهای تب بر درجه حرارت بدن را موقتاً پایین می آوردن ولی تأثیری بر عفونت ندارند.

وجود تب بدون علامت دیگر

در صورتیکه کودک تب داشته باشد ولی علائم دیگری نظیر آبریزش بینی، سرفه، استفراغ، یا اسهال نداشته باشد تشخیص می تواند مشکل باشد. بعضی عفونت های ویروسی نظیر Roseola (جوش های قرمز پوستی) سبب ایجاد سه روز تب بالا و متعاقب آن جوش های صورتی کم رنگ بر روی پوست تنه می شوند. عفونت های جدی تر نظیر مننژیت (التهاب پرده های نخاع)، عفونت های ادراری، یا باکتریمی (وجود باکتری در خون) نیز ممکن است سبب تب بالا بدون علائم دیگر شوند. در صورتیکه کودکتان تب بالا بدون علائم دیگر دارد به پزشک مراجعه کنید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۵ ، ۱۶:۰۹

بر اساس مطالعات انجام شده کودکانی که سرفه شبانه داشتند با یک دوز 10 گرمی عسل مداوا شدند.

با یک دوز 10 گرمی عسل (عسل اوکالیپتوس، عسل مرکبات یا عسل خانواده لابیاتا [گیاهانی مثل آویشن و نعناع و رزماری]) یا دارونما طی 30 دقیقه قبل از رفتن به رختخواب قرار گرفتند. قبل از انجام مطالعه و سپس در روز بعد از درمان، پرسش‌نامه‌ای توسط والدین پر شد.

در مقایسه با وضعیت پایه، علایم سرفه و کیفیت خواب هم در دریافت‌کنندگان عسل و هم در گروه دارونما به صورت معنی‌داری بهبود نشان می‌داد. با این حال، این بهبود در دریافت‌کنندگان عسل بیشتر بود. عوارض جانبی بین دو گروه تفاوتی نداشت. پژوهشگران این فرضیه را مطرح کردند که شباهت فیبرهای ایجادکننده مزه شیرین با فیبرهای کنترل‌کننده سرفه، ممکن است باعث این اثر ضد سرفه شده باشد.

نتیجه‌ اینکه بر اساس این مطالعه، در کودکان بالای یک سال، عسل را می‌توان به عنوان یک درمان موثر و بی‌خطر برای سرفه شبانه مد نظر قرار داد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۵ ، ۱۶:۰۵

سرماخوردگی یکی از شایع ترین بیماری های واگیر دار می باشد که هر انسانی در طول زندگی خود چند بار به این بیماری دچار می شود ، این بیماری  دستگاه تنفسی فوقانی را تحت شعاع قرار می دهد و عمدتا بینی فرد تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرد که باعث خستگی ، احساس سرما ، عطسه و سردرد می شود . سرماخوردگی در کودکان به دلیل تکامل نیافتن سیستم ایمنی بسیار شایع تر از بزرگسالان می باشد حالا در این مقاله از سایت کودک آکاایران میخواهیم دلایل سرماخوردگی و درمان سرماخوردگی در کودکان را به شما توضیح بدهیم.

چرا کودک من مرتبا به سرما خوردگی مبتلا می شود؟

سیستم ایمنی فرزند شما هنوز در حال تکامل است و بطور همزمان او با ویروسهای مختلفی روبرو می شود. در واقع سیستم ایمنی او با هر بار سرما خوردگی فقط می تواند در مقابل یکی از 200 نوع ویروس سرما خوردگی که با آن برخورد می کند، پاسخ داده و ایمنی پیدا کند...

 

 تمام سرماخوردگی هائی را که در سراسر عمرتان به آن مبتلا شده اید در نظر بگیرید! فرزند شما باید با همه آنها - و حتی تعداد بیشتر - مواجه شود تا نسبت به همه ویروسهای سرما خوردگی ایمنی پیدا کند.

اگر فرزند شما به پیش دبستانی یا دبستان می رود، اجبارا و قطعا انواع ویروسهای سرماخوردگی را از دوستان و همکلاسی هایش می گیرد. دستان و انگشتان او با ویروسهای مختلف تماس پیدا می کند، سپس انگشتان با دهان و بینی و چشمانش تماس می یابد و ویروس محل مناسبی برای جایگزینی و رشد پیدا می کند.

گاهی اوقات امکان دارد هنگام غذا خوردن با دوستش که سرما خورده است شریک شود یا دوستش به سمت او عطسه یا سرفه می کند و او از هوایی که آلوده به ذرات آب دهان و ویروس است تنفس می کند و بدین ترتیب به ویروس آلوده می شود.

بچه ها بطور متوسط 6 تا 10 بار در سال دچار سرما خوردگی می شوند. در خانواده هایی که بچه های در سنین پیش دبستانی یا دبستان دارند تعداد سرماخوردگی ها ممکن است به 12 بار در سال هم برسد در حالیکه بزرگسالان ممکن است تنها 2 تا 4 بار در سال سرما بخورند.

ممکن است که فرزند شما در پائیز یا زمستان بیشتر سرما بخورد که علت آن سرمای هوا و گرم کردن درون خانه است که باعث خشک شدن مخاط بینی شده و جایگزینی ویروس سرما خوردگی را راحتر می کند. همچنین وقتی هوای بیرون سرد است، او بیشتر در محیط بسته می ماند که در این حالت امکان انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر بیشتر است.

چگونه می توانم تشخیص دهم که فرزندم سرما خورده و مبتلا به آنفولانزا یا آلرژی نشده است؟

افتراق این بیماریها واقعا گاهی مشکل است! زیرا گاهی این بیماریها علائم یکدیگر را تقلید می کنند و فرد را به راحتی گول می زنند.

کودک مبتلا به سرماخوردگی آبریزش بینی با موکوس شفاف دارد که ممکن است غلیظ هم بشود. ترشحات ممکن است در طول یک هفته سبز یا خاکستری شود. ممکن است گرفتگی بینی یا سرفه خفیف یا تب پائین هم دیده شود. گرفتگی بینی و سرفه معمولا قبل از تب دیده می شود. به عبارت دیگر اگر فرزند شما تب بالا همراه با علائم جدی دیگر دارد بنظر می رسد بیماری ویروسی دیگری داشته باشد. کودکی که مبتلا به آنفولانزا می شود ممکن است اسهال یا استفراغ نیز داشته باشد.

اگر فرزند بیمار شما تب دار است و هنگامیکه تب او پائین می آید بتواند بطور عادی ( یا حتی نزدیک به عادی) غذا بخورد و بازی کند، احتمالا بیماری او در حد یک سرماخوردگی ساده است. اما اگر با وجود کاهش تب هنوز هم بیمار و بدحال به نظر می رسد، مساله جدی تر از سرماخوردگی است.

خارش، آبریزش بینی و اشکریزش از علائم اصلی آلرژی هستند. حملات عطسه و یا خارش پوست که برای هفته ها یا ماهها ادامه داشته باشد نیز وجود آلرژی را در کودک شما تائید می کنند. در اینصورت ترشحات بینی فرزند شما به جای اینکه غلیظ شود یا تغییر رنگ به زرد و سبز و خاکستری بدهد (مانند آنچه در سرماخوردگی دیده می شود)، شفاف باقی خواهد ماند. بعلاوه آلرژی باعث تب در کودک نمی شود و معمولا در بهار و تابستان و حتی پائیز هم دیده می شود.

برای درمان سرما خوردگی کودکم چه می توانم بکنم؟

هیچ داروئی نمی تواند باعث شود که ویروس سریعتر از بدن او خارج شود، اما شما می توانید تمهیداتی را بکار برید که فرزندتان احساس بهتری داشته باشد و از همه مهمتر اینکه از ابتلا او به عفونت باکتریایی و بدتر شدن حال عمومی اش جلوگیری کنید. در درجه اول کودک شما باید به مقدار زیادی استراحت کرده و مایعات کافی دریافت کند. به او آموزش دهید که چگونه می تواند با آرام فین کردن محتویات بینی اش را تخلیه کند، بدین ترتیب از تجمع ترشحات و گرفتگی بینی جلوگیری می کند. در روز به دفعات و قبل از خوردن غذا و بعد از رفتن به توالت دستهایش را بشوید.

توصیه های دیگری که با انجام آنها می توانید به او کمک کنید:

از یک دستگاه بخور ساز گرم یا مرطوب کننده سرد برای مرطوب کردن فضای اتاق استفاده کنید. او را به حمام ببرید و آب داغ را باز کنید تا بخور گرم در حمام ایجاد شود. بخور کافی حدود 15 دقیقه در فضای حمام یا اتاق می تواند کمک بزرگی بکند. وان آب گرم نیز می تواند همین نتیجه را داشته باشد به خصوص اگر مقداری روغن نعنا یا اکالیپتوس به آب اضافه کنید که یک راه مطمئن و آرامش بخش برای درمان موقت گرفتگی بینی است.

هنگام خواب سر او را در سطحی بلندتر یا کمی مایل نگه دارید. می توانید از یک بالش بزرگتر یا گذاشتن یک پتوی تا شده زیر بالش معمولی او استفاده کنید. خوابیدن در این حالت می تواند باعث بهبود تخلیه ترشحات پشت حلق شود و خواب راحتتری را داشته باشد، ولی در این کار زیاده روی نکنید. اگر کودکتان در هنگام خواب مرتبا غلت می زند پس ممکن است در جای خود چرخیده و پاهایش بالاتر از سر او قرار گیرد و به این ترتیب همه زحمات شما از انجام این کار از بین برود.

آیا می توانم به فرزندم داروهایی را که احتیاجی به نسخه پزشک ندارند بدهم؟

بهتر است قبل از این کار با پزشک مشورت کنید و ببینید او چه دارویی را به شما پیشنهاد می کند. انواع مختلفی از داروهایی که بطور رایج برای سرماخوردگی استفاده می شود وجود دارد که هر یک اثر خاصی دارد و برخی بطور ترکیبی و حاوی چند داروست. ممکن است پزشک یک یا چند نمونه از آنها را برای شرایط کودک شما برگزیند. ممکن است آنها را چند بار در روز یا فقط در صورت لزوم یا در بعضی از مواقع مانند شبها که علائم موجود مانع از استراحت او (یا شما) می شوند تجویز کند.

دقت کنید که از دادن چند داروی مختلف برای درمان علائم متفاوت بپرهیزید زیرا اکثر آنها حاوی مواد مشابهی (مثل استامینوفن) بوده و تجویز هم زمان آنها باعث دو یا چند برابر شدن دوز مصرفی آن ماده خاص می شود.

شاید بخواهید از آنتی هیستامینهای موجود در داروخانه ها استفاده کنید که باعث می شوند فرزند شما راحتر بخوابد. اما به خاطر داشته باشید که این داروها ممکن است در برخی افراد به جای آرام کردن، سبب تحریک و بیقراری شود.

اگر فرزند شما تب دارد، می توانید به او استامینوفن یا ایبوپروفن مخصوص اطفال بدهید. هرگز به او آسپیرین ندهید زیرا ممکن است خطر بروز سندرم "رِی" که یک وضعیت نادر اما کشنده است را افزایش می دهد.

به یاد داشته باشید که این داروها نمی توانند دوره بیماری را کوتاه کنند بلکه از عوارض بعدی مثل سینوزیت یا عفونت گوش جلوگیری می کند.

چه درمانهای دیگری می تواند علائم سرماخوردگی را کاهش دهد و باعث راحتی کودکم در دوره بیماری شود؟

 

اضافه کردن چند قطره روغن نعنا (menthol) یا اکالیپتوس یا کاج (pine) به دستگاه بخور یا در وان حمام می تواند باعث کاهش احتقان بینی شود.

محلول رقیق و ولرم چای بابونه (chamomile) می تواند باعث تسکین او شود.

هرگز از افدرا یا افدرین که یک داروی ضد احتقان گیاهی است استفاده نکنید. قدرت اثر این دارو در افراد مختلف بسیار متفاوت است و ممکن است باعث واکنشهای نامناسب مانند افزایش فشار خون، ضربان نامنطم قلب، تشنج، حمله قلبی و سکته مغزی در افراد بزرگسال شود. همیشه قبل از تجویز هر داروئی به فرزند خود با پزشک او مشورت کنید.

چه موقع لازم است با پزشک تماس بگیرم؟

اگر تب بالای 39 درجه سانتیگراد دارد.

اگر 5 تا 7 روز بعد از شروع بیماری علائم او بدتر شده (به جای اینکه بهتر شود) و یا اگر علائم سرما خوردگی بیشتر از 14 روز طول کشیده است.

اگر سرفه او بدتر شده و یا همراه با خس خس سینه (ویزینگ) و یا تنفس های بریده بریده است؛ زیرا این علائم می تواند نشان دهنده ابتلا به آسم، عفونت ریه (پنومونی) یا سایر عفونتهای دستگاه تنفسی باشد.

اگر فرزندتان به شما بگوید که گوش درد دارد یا متوجه شوید که هنگام خوردن غذا یا فرو دادن آب دهان گوش او درد می گیرد یا حتی گوشش را کشیده یا می مالد باید به پزشک مراجعه کنید زیر این علائم می تواند نشانه عفونت گوش باشد.

اگر بیقرار و بی توجه باید یا خیلی خسته بنظر برسد


چه کار می توانم بکنم تا باعث کاهش تعداد دفعات سرما خوردگی فرزندم شوم؟


شما نمی توانید کاری کنید که او اصلا سرما نخورد، اما می توانید کارهائی انجام دهید تا او کمتر در معرض خطر بیماری قرار گرفته و سیستم دفاعیش تقویت شود. ویروسهای سرماخوردگی در داخل مخاط خشک بینی راحت تر نفوذ می کنند پس دقت کنید که مایعات کافی دریافت می کند و استراحت کافی دارد و غذاهای مفید و مقوی می خورد.

تا جائی که می توانید فرزند خود را از کودکان و بزرگسالان بیمار دور نگه دارید.

به او آموزش دهید تا دستهایش را قبل از خوردن بشوید و خودتان هم قبل از آماده کردن غذا دستهایتان را بشوئید.

دود سیگار می تواند فرزند شما را در معرض خطر بیماریهای دستگاه تنفسی فوقانی قرار دهد. کودکتان را از افراد سیگاری دور نگه دارید و همینطور از ماندن آنها در مکانهایی که افراد در آنجا سیگار می کشند جلوگیری کنید. بچه هایی که با افراد سیگاری زندگی می کنند بیشتر از بچه های دیگر سرما می خورند و سرماخوردگی آنها بیشتر هم طول می کشد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۵ ، ۱۶:۰۳

داشتن یک دوست خیالی برای کودک معمولا باعث نگرانی والدین می‌شود ولی این موضوع تا حدی طبیعی است و زمانی که خارج از حد معمول شود، نیاز به پیگیری و درمان دارد.

 از دلایل ایجاد دوست خیالی برای کودک، به دنیا آمدن خواهر یا برادر جدید، قرار گرفتن در موقعیت‌های اضطراب‌آور مانند رفتن به مدرسه یا تغییر محل زندگی و از دست دادن والدین است. دوست خیالی معمولا اعتمادبه‌نفس و شجاعت کودک را در مقابله با تجارب جدید افزایش می‌دهد و باعث دلگرمی وی می‌شود.

والدین هرگز نباید به زور کودک را قانع کنند که چنین دوستی وجود خارجی ندارد و همچنین تخیلات او را مسخره نکنند زیرا نه تنها در کاهش این رفتار اثری ندارد بلکه موجب گوشه‌گیری وی خواهد شد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۵ ، ۱۵:۴۸