چند خوراکی مفید برای زنگ تفریح کودکان

1⃣ نان و مربا

گاهی به‌جای نان و پنیر برای فرزند خود لقمه نان و مربا بگیرید.حواستان باشد که شهد مربا را داخل لقمه نریزید و کره را هم از این لقمه مخصوص زنگ تفریح، حذف کنید. در عوض، مقداری گردو یا پسته را بکوبید و روی مربا بپاشید. با این کار، هم از نشت مربا به بیرون لقمه جلوگیری می‌‌شود و هم ارزش تغذیه‌ای این ساندویچ خانگی بالا می‌‌رود. شکر غلیظ‌ شده موجود در مربا می‌تواند یکی از بهترین منابع تامین سوخت مغز بچه‌ها در طول مدتی که در مدرسه هستند، باشد.

2⃣ ساندویچ کوکو و کتلت

انواع کوکو، کتلت و شامی، جزو غذاهای مورد علاقه بچه‌ها هستند. گاهی می‌توانید یک لقمه کتلت همراه خیار و گوجه برای بچه‌ها آماده کنید تا با خوردن آن در زنگ تفریح، هم انرژی کافی به دست آورند و هم قدری از موادمغذی مورد نیاز بدنشان را در طول روز دریافت کنند. البته برای سرخ کردن کتلت‌ها یا کوکوها از روغن زیادی استفاده نکنید تا خوردن آنها به‌صورت سرد هم برای بچه‌ها مطلوب باشد.

3⃣ میوه‌ و عسل

می‌توانید برای افزایش انرژی و قدرت تمرکز بچه‌ها، مقداری میوه مانند سیب، گلابی، انگور، هلو یا مرکبات شیرین را پوست کنید، تکه‌تکه کنید، آنها را در کمی عسل بغلتانید و سپس داخل ظرفی دربسته قرار دهید. کنار ظرف هم یک چنگال کوچک بگذارید تا بچه‌ها بتوانند به‌سادگی این خوراکی سرشار از ویتامین و انرژی را هنگام زنگ تفریح، نوش جان کنند.

4⃣ گردو و کشمش

 معمولا بچه‌ها به خوردن خوراکی‌های ترکیبی مانند کشمش و نخودچی، گردو و کشمش، گندم و شاه‌دانه یا حتی کنجد و شاه‌دانه، علاقه زیادی دارند. پس بهتر است یک ظرف کوچک برای آنها تهیه کنید و هر روز مقداری از این خوراکی‌های ترکیبی را به‌عنوان اغذیه زنگ تفریح در آن بریزید. مغزها و دانه‌ها، سرشار از انرژی هستند و کشمش هم به‌عنوان یک ماده غذایی شیرین، می‌تواند انرژی از دست رفته مغز را سریع تامین کند. در ضمن، خوردن روزانه 15 کشمش با 2 گردوی کامل در زنگ تفریح، می‌تواند انرژی و قدرت یادگیری بچه‌ها را بالا ببرد.

خوردن تخم مرغ در دوران بارداری اشکال دارد؟

با این‌که پیشتر تصور می‌شد تخم‌مرغ به دلیل داشتن کلسترول بالا و احتمال ابتلا به باکتری سالمونلا غذای مناسبی برای زنان باردار نمی باشد، مطالعات اخیر نشان داده است که مصرف آن در دوران حاملگی می‌تواند مواد مغذی مورد نیاز بدن این زنان را تأمین بکند.

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که موادمغذی موجود در تخم‌مرغ برای سلامتی به ویژه سلامتی مادران باردار بسیار مفید می باشد.

به گزارش دیلی‌میل، مقامات سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا معتقدند ماده «کولین» از جمله مواد مغذی مفید به شمار می‌رود که به دلیل اهمیت در رشد سیستم عصبی مرکزی جنین داخل رحم، برای زنان باردار بسیار حائز اهمیت می باشد.

محققان گفته‌اند یافته‌هایشان نشان داده است که مصرف بالای «کولین» در سه ماهه دوم بارداری با افزایش مهارت‌های حافظه بصری کودکان ۷ ساله ارتباط داشته است. «کولین» در گروه ویتامین‌های B طبقه‌بندی می‌شود و عملکردهای مشابهی با این گروه ویتامین‌ها دارد.

دانشمندان در سال ۱۹۹۸ به این نتیجه رسیدند که مصرف روزانه ۴۲۵ میلی‌گرم «کولین» برای زنان باردار توصیه شده است اما به دنبال انتشار خبرهایی مبنی بر این که احتمال ابتلا به باکتری سالمونلا با خوردن تخم‌مرغ افزایش می‌یابد و کلسترول بالای تخم‌مرغ برای مبتلایان به چربی خون مضر می باشد، بسیاری از افراد مصرف این ماده مغذی را به حداقل رساندند یا از رژیم غذایی خود حذف کردند. تخم‌مرغ به عنوان یک ماده پروتئینی، به ویژه در وعده صبحانه می‌تواند نیاز روزانه بدن را تأمین بکند.

آکا ایران

کودکتان را بدون گریه خواب کنید

بعضی از کودکان هنگام گذاشته شدن در تخت خود برای خواب، گریه را شروع می کنند. برای بسیاری از والدین، گریه طولانی کودک در تختش غیرقابل تحمل است. وقتی کودک برای جلب توجه شما شیون و گریه راه می اندازد، قلب شما حالت انفجار به خود می گیرد با وجود این سعی می کنید تا آنجا که ممکن است فاصله خود را با تخت او زیادتر کنید تا بالاخره به خواب رود.

 

یا ممکن است به خاطر عدم تمایل او به خواب یا ناتوانی در کسب آرامش و خوابیدن احساس ناامیدی یا عصبانیت کنید. تنها فقط چند دقیقه اشک ریختن می تواند مثل یک قرن جلوه کند.

در اغلب موارد اکثر والدین ممکن است از خود سوال کنند چرا کودکشان به سادگی به گریه متوسل می شود؟ آیا احساس تنهایی می کند یا واقعا گریه اضطراب است؟ بسیاری از والدین فورا در مقابل گریه کودک تسلیم می شوند، به سوی تختش می دوند و او را به آغوش می کشند.

جای تعجب ندارد که بعضی از سوالاتی که از متخصصان می شود چنین است که می پرسند «آیا باید بگذارم کودک آنقدر گریه کند تا خوابش ببرد، یا باید بلند کنم و به تسکینش بپردازم؟» همین طور می پرسند: «خواب یک کودک تا چقدر طبیعی است؟» برای عده زیادی پاسخ به چنین سوالی برحسب سن کودک می تواند متفاوت باشد.

اولین هفته بعد از تولد:

در این مرحله، بیشترین اوقات را باید در خواب بگذراند. وقتی او را برای خواب در تختش می گذارید یا وقتی بیدار می شود، سعی کنید که مانع گریستن او شوید. به گریه او توجه کنید و تا آنجا که می توانید تلاش کنید تا آرام شود. برایش آواز بخوانید، با آرامش با او صحبت کنید. موسیقی آرامی بگذارید، نور اتاق را کم کنید یا به آرامی او را تکان دهید. اگر لازم است او را بلند کنید و پنج تا ده دقیقه بعد دوباره او را در تختش بگذارید. با حداقل تسکینی که به دست می آورد، موفق خواهیدشد حداکثر خواب با کیفیت خوب را برایش تامین کنید.

وقتی شیرخواری در این سن آماده خوابیدن است چه بگرید یا ساکت باشد، به طور کلی یک تا دو ساعت بعد که بیدار شود، هنوز نیاز به خواب دارد. گاهی ممکن است قبل از نیاز به خواب رفتن، حتی یک ساعت قبل از آن به خواب رود و به طور نادر ممکن است تا سه ساعت بعد بیدار بماند.

بدون توجه به شرایط موجوددر صورت نیاز به خواب نیمروزی شروع به نشان دادن علائم خستگی و بی قراری می کند. در این صورت شروع به آرام کردن او کنید تا به خواب رود. بعد از اینکه یک یا دو ساعت بعد بیدار شد، وقتی خواب آلود اما هنوز بیدار است ممکن است نیاز به تسکین داشته باشد. او را در رختخوابش بگذارید. این کار به خصوص برای خواب روز نتیجه خوبی دارد. اگر برای خواباندن او زیاد تاخیر کنید، احتمالا دچار بدخوابی می شود و آن وقت برای خواباندن او با مشکل بیشتری مواجه خواهید شد.

بعد از حدود هفته ششم تولد

در این مرحله، برنامه خواب و بیداری کودکان نظم بیشتری پیدا می کند. شب ها زمان بیشتری خواهند خوابید و قبل از خواب حالت خواب آلودگی بیشتری از خود نشان می دهند. برای مثال، زمانی که بین ساعت 9 یا 1 شب برای خواب آماده می شوند، بعضی دیگر ممکن است زودتر از آن در ساعت 6 و 8 شب علائم خوابیدن را نشان دهند.

البته نوساناتی در این برنامه دیده می شود. بنابراین باید نسبت به زمان خواب کودک خود توجه بیشتری نشان دهید زیرا ممکن است زودتر از ساعت 11 شب مثلا 8 شب نیاز به خوابیدن داشته باشد. بنابراین برای کاهش گریه او، کودکتان را زودتر بخوابانید و اگر لازم باشد زمانی را برای آرام کردن او صرف کنید.

 

در مورد خواب روزانه نیز فرصت بدهید تا نظم خواب درونی او تعیین کنید به چه مقدار خواب نیمروزی نیاز دارد. وقتی برنامه خواب او را با نظم خواب درونی اش تطبیق دادید، به تدریج خواهدآموخت زمانی که به رختخواب می رود، باید خودش را برای خوابیدن آماده کند.

 

وقتی این اتفاق پیش آید، تنها ممکن است کمی گریه کند یا اصلا هیچ گریه ای از او شینده نشود. حدود سه ماهگی، اغلب کودکان هنگام شب، حدود شش یا هشت ساعت بدون هیچ مزاحمتی خواهند خوابید. اگر زودتر بیدار شود باید با نوازش و با خاموش کردن چراغ، او را تشویق به ادامه خواب کنید.

چهار تا دوازده ماهگی

برای یک کودک چهارماهه و بزرگ تر، توجه خود را روی نظم ساعت درونی خواب او متمرکز کنید زیرا با رعایت این موضوع حملات گریه او رو به کاهش خواهند گذارد. از ماه چهارم تا بقیه سال اول تولد، بیشتر کودکان به دو مرحله خواب نیمروزی نیاز خواهندداشت.

 

یکی در وسط صبح و دیگری وسط روز، عده ای از کودکان بعد از ظهرها نیز به خواب سومی نیاز نشان می دهند. سعی کنید برنامه ای برای خواب روزانه آنها تنظیم کنید که شامل خواب ساعت 9 صبح، 1 بعد از ظهر و سومی در اواخر بعد از ظهر باشد. اجازه دهید تا هر مدت تمایل دارد در خواب باشد مگر اینکه باعث اختلال در خواب شبانه او شود. در حدود نه ماهگی او را از خواب دیروقت، بعدازظهر معاف کنید در این صورت، زودتر به خواب شبانه تمایل نشان می دهد.

در این سن خواب شبانه او طولانی ترین خواب نسبت به خواب روزانه خواهد بود و در هشت ماهگی خواب او بین ده تا دوازده ساعت، بدون نیاز به تغذیه به درازا می کشد. ولی اگر در بین خواب، بیدار و متوسل به گریه شد نزدش بروید و او را با کلمات پرمهر تسلی دهید، پوشکش را در صورت نیاز تعویض کنید، نور اتاق باید خیلی کم باشد. او را با بلند کردن از تختش و راه رفتن در اتاق بیشتر از حد هوشیار نکنید.

وقتی روزها و هفته ها بگذرند، به تدریج باید از توجه تان در شب به او کم کنید تا بفهمد نمی تواند هر وقت اراده کرد، با سلاح گریه شما را به سوی خود بکشاند. با این روش به احتمال زیاد خودتسکینی را خواهدآموخت. بسیار مهم است به خاطر بسپارید اوقاتی وجود دارد که باید اجازه دهید با گریه خود به خواب رود.

 

این موضوع هیچ آسیبی به کودک وارد نمی کند و درباره اینکه فکر کنید ممکن است در پس این گریه ها پیامی وجود داشته باشد، هیچ نوع نگرانی به خود راه ندهید، به خاطر داشته باشید که شما در تمام مدت روز این فرصت را دارید که به کودکتان نشان دهید چقدر دوستش دارید و از او مواظبت می کنید، او باید بیاموزد که شب هنگام زمان خوابیدن است و شب هایی که به او فرصت می دهید تا او گریه کند، به او کمک می کنید تا یاد بگیرد خود را آرام کند. او با توجه به رفتار روزانه شما، هرگز فکر نخواهدکرد که او را رها کرده اید یا دیگر دوستش ندارید.

حدود سن ده تا دوازده ماهگی

در این سن خواب نیمروزی صبح در تعداد کمی از بچه ها به تدریج کاهش می یابد. در حدود دوازده ماهگی، بعضی بچه ها به طور کلی خواب صبح را قطع می کنند. با قطع خواب صبح، شما می توانید خواب شبانه کودکتان را در آغاز شب زودتر شروع کنید (حدود بیست تا سی دقیقه زودتر) خواب بعدازظهر را نیز می توان کمی زودتر شروع کرد. زمان خواب شبانه او بر حسب چند عامل مثل چگونگی خستگی کودکتان و کیفیت خوابی که بعدازظهر داشته است می تواند مختصری تغییر داشته باشد. 

سیزده تا سی و شش ماهگی

در این دوران، مدت خواب روزانه کودکتان دستخوش تغییراتی چند می شود. در پازنده ماهگی حدود نیمی از کودکان تنها به یک نوبت خواب نیمروزی اکتفا می کنند که به طور معمول منحصر به خواب بعدازظهر خواهدشد. در بقیه بچه ها خواب صبح به تدریج کاهش می یابد و بعد قطع می شود. با این اتفاق چنانچه کودکتان را شب ها زودتر به تختش ببرید، احتمال از دست دادن خواب کمتر می شود و هنگام بیدار شدن نیز سرحال تر خواهدبود.

در بیست و چهار ماهگی

اگرچه خواب بعدازظهر از نظر زیستی (بیولوژیکی) برای هوشیاری  کودک در بقیه اوقات روز اهمیت زیادی دارد ولی تقریبا اغلب کودکان به خوابیدن بعدازظهرها تن در نمی دهند.

در دو تا سه سالگی

تقریبا بیشتر کودکان در این سن، خواب نیمروزی را می پذیرند. به همین خاطر در پایان روز بی قراری و بدخلقی نشان نمی دهند. در حدود سه سالگی کودک در روز به طور متوسط حدود دو ساعت می خوابید. به هر حال عده ای بیشتر و بعض یکمتر می خوابند. اگرچه انعطاف پذیری در خواب برای بعضی از کودکان اجتناب ناپذیر است اما سعی کنید خواب نیمروزی را با خواب شب او هماهنگ کنید.

 

بعضی از کودکان با وجود اینکه نیاز خواب درونی شان به آنها فرمان خوابیدن می دهد ولی اوقاتی پیش می آید که کودک در مقابل خواب نیمروزی مقاومت نشان می دهد. در این شرایط خواب شب او را کمی پس و پیش کنید شاید این کار بتواند به خوابیدن او در روز کمک کند.

تجربه نشان می دهد که خواب روزانه، توانایی ها و قدرت یادگیری کودک را افزایش می دهد. به طور معکوس اگر خواب روزانه او فقط منحصر به چند دقیقه باشد، نمی تواند روز آرامی را برای او فراهم کند. یک کودک تا حدود سه سالگی نیاز به خوابی در حد یک تا دو ساعت در ساعات بعدازظهر دارد.

سه تا پنج سالگی

بیشتر کودکان در این مرحله سنی در ساعت 7 تا 9 شب یا زودتر (در صورتی که خواب بعدازظهرشان کوتاه یا اصلا حذف شده باشد) نیاز به خوابیدن دارند و تا ساعت 6:30 تا 8 صبح خواهند خوابید. بعضی از کودکان سه یا چهارساله کمتر به خواب بعدازظهر تمایل نشان می دهند. در این سن سعی کنید زمان خواب شبانه کودکتان را بر حسب یک برنامه منظم تنظیم کنید.

 

در بعضی از کودکان، با خواب کمتر روزانه و فعالیت بیشتر بدنی نیاز به افزایش مدت خواب در شب بیشتر می شود، در نتیجه برای افزایش مدت خواب شبانه کودکتان در چنین شرایطی باید زمان خوابیدن او در شب کمی زودتر آغاز شود.

پیشگیری از یائسگی زودرس با رژیم غذایی

یائسگی زودرس یکی از مشکلاتی است که برخی خانم ها به دلایل ژنتیکی یا محیطی آن را تجربه می کنند و زندگی شان تحت تاثیر آن قرار می گیرد. گاهی نیز عوارض یائسگی مانند گرگرفتگی و تغییرات هورمونی، می توانند خانم های یائسه را در سنین پایین تر کلافه کنند.

امتیاز خبر: 96 از 100 تعداد رای دهندگان 8

هفته نامه سلامت -  ترجمه ندا احمدلو: یائسگی زودرس یکی از مشکلاتی است که برخی خانم ها به دلایل ژنتیکی یا محیطی آن را تجربه می کنند و زندگی شان تحت تاثیر آن قرار می گیرد. گاهی نیز عوارض یائسگی مانند گرگرفتگی و تغییرات هورمونی، می توانند خانم های یائسه را در سنین پایین تر کلافه کنند.

 

تا همین چند دهه گذشته، محققان گمان می کردند یائسگی زودرس، تنها به دلایل ژنتیکی اتفاق می افتد اما به تازگی مشخص شده عوامل محیطی مانند استرس یا قرار داشتن در معرض محصولات شیمیایی مختلف هم می توانند حدود 2 تا 4 سال سن یائسگی را (حتی در افرادی که سابقه یائسگی زودرس در خانواده آنها وجود ندارد) جلو بیندازند.

 

از این رو، در «سفره سالم» این هفته به بررسی عوامل تغذیه ای و محیطی مختلفی که می توانند در پیشگیری از یائسگی زودرس و کنترل عوارض آن نقش داشته باشند، می پردازیم.

علایم یائسگی زودرس

• گرگرفتگی

• تعریق شبانه

• عادت ماهانه نامنظم

• حساسیت پذیری بالا

• خارش پوست

• خشکی واژن

• خشکی غیرطبیعی پوست، چشم و دهان

• کاهش مفرط میل جنسی

• درد مفاصل

• گرفتگی های عضلانی

به تمام خانم های بالای 30 سال توصیه می شود مصرف جو، گندم سیاه یا چاودار، سویا، شبدر، رازیانه، نخود و لوبیا قرمز را به عنوان منابع غذایی غنی از استروژن در برنامه غذایی هفتگی خود داشته باشند و از مصرف لبنیات کم چرب و ماهی هم غافل نشوند

بایدها

1. لبنیات کم چرب: محققان با بررسی چند ساله خانم های در سن یائسگی یا آنهایی که سابقه خانوادگی یائسگی زودرس را داشتند، دریافتند که مصرف روزانه 2 تا 3 واحد از لبنیات کم چرب، مخصوصا پنیر، شیر و ماست کم چرب، می تواند یائسگی را تا حداقل 5/3 سال در آنها به تعویق بیندازد. آنزیم های موجود در شیر گاو، می توانند با افزایش سطح استروژن خون باعث پیشگیری از یائسگی زودرس شوند.

2. خوراکی های حاوی استروژن: مصرف منظم انواع مواد غذایی حاوی استروژن از 30 سالگی به بعد، می تواند هم باعث پیشگیری از یائسگی زودرس شود و هم عوارض ناشی از یائسگی را تا حدی کنترل کند. از این رو، به تمام خانم های بالای 30 سال توصیه می شود مصرف جو، گندم سیاه یا چاودار، سویا، شبدر، رازیانه، نخود و لوبیا قرمز را به عنوان منابع غذایی غنی از استروژن در برنامه غذایی هفتگی خود داشته باشند. این خوراکی ها با بالا بردن سطح استروژن بدن، به پیشگیری از چاقی موضعی شکم (در اثر تجمع چربی ناشی از کمبود استروژن) در خانم های یائسه کمک خواهند کرد.

3. ماهی: یکی از مشکلات رایجی که معمولا یائسگی زودرس برای خانم ها ایجاد می کند، خشکی مفصل یا خشکی واژن ناشی از آن و در نتیجه، سخت شدن رابطه زناشویی برای آنهاست. محققان آمریکایی به این گروه از خانم ها توصیه می کنند حتما مصرف هفته ای 2 مرتبه از ماهی های چرب را در برنامه غذایی شان داشته باشند. اسیدهای چرب امگا3 موجود در این ماهی ها به نرم تر شدن مفاصل و حتی نرمی واژن کمک می کنند و باعث می شوند تحمل عوارض ناشی از یائسگی زودرس، ساده تر شود.

نبایدها

1. فتالات ها: خیلی از ما عادت داریم به اشتباه، غذا را در ظرف های پلاستیکی نگهداری یا گرم کنیم. محققان بر این باورند فتالات ها به عنوان نوعی ماده شیمیایی در ظروف پلاستیکی به کار می روند تا باعث نرمی و انعطاف پذیری این محصولات شوند. نفوذ همین فتالات ها داخل مواد غذایی، می تواند به مرور زمان باعث ایجاد تغییرات هورمونی و یائسگی زودرس، مخصوصا در افرادی با سابقه خانوادگی شود.

 

از این رو، بهتر است یا از ظرف های پلاستیکی بدون فتالات برای نگهداری از مواد غذایی خود کمک بگیرید یا غذای داغ و چرب داخل این ظرف ها نریزید یا غذا را مدت بسیار کوتاهی در این ظرف ها قرار دهید یا به هیچ عنوان ظروف حاوی فتالات را داخل مایکروفر نگذارید زیرا گرما می تواند به سادگی باعث انتقال این ماده شیمیایی داخل غذای شما شود. بهتر است مواد غذایی را در ظرف های شیشه ای یا استیل ضد زنگ نگهداری کنید.

2. نمک: ابتلا به فشار خون بالا در اثر یائسگی زودرس (و حتی طبیعی) و عوارض قلبی-عروقی ناشی از آن، باعث شده محققان، مصرف نمک و غذاهای فرآوری شده که سرشار از سدیم هستند را برای افرادی که سابقه خانوادگی یائسگی زودرس دارند، مناسب ندانند.

3. مواد غذایی آماده و فریزشده: بسیاری از خانم های شاغل عادت دارند برای جبران کمبود وقت خود برای پخت انواع غذاها، از مواد غذایی فریزشده و آماده موجود در فروشگاه ها برای آشپزی سریع تر کمک بگیرند. گاهی هم خودشان در منزل، اقدام به پختن، نیم پز کردن و فریز کردن بسیاری از مواد غذایی شامل انواع سبزی و گوشت می کنند.

 

بد نیست بدانید نایلون های مخصوص فریز کردن مواد غذایی (چه صنعتی و چه خانگی) هم حاوی فتالات هستند. فتالات موجود در آنها هم می تواند به سادگی به مواد غذایی رسوخ کند و احتمال یائسگی زودرس را بالا ببرد. از این رو، بهتر است خانم های در معرض یائسگی زودرس، دور مواد غذایی آماده و فریزشده را خط بکشند.

4. چای و قهوه: یکی از عوارض ناشی از تغییرات هورمونی در اثر یائسگی زودرس، به هم خوردن ساعت خواب بدن است. به همین دلیل هم خانم هایی که دچار یائسگی زودرس شده اند، بیش از دیگران از به هم خوردن چرخه خواب و بیداری شان کلافه می شوند. از این رو، به این خانم ها توصیه می شود حجم کافئین موجود در برنامه غذایی شان را کم کنند.

 

مثلا، کمتر از قبل، چای یا قهوه بنوشند یا حتی شکلات تلخ را هم با احتیاط بیشتری میل کنند. این افراد می توانند در ساعت های پایانی روز، یکی-دو واحد لبنیات را برای افزایش سطح سروتونین مغزشان استفاده کنند تا خواب آرام تری داشته باشند.

آکاایران

رابطه سرطان سینه و شیفت کاری شبانه

سازمان بهداشت جهانی در سال 2007 براساس آزمایش هایی که روی انسان و حیوان صورت گرفته بود، اعلام کرده است که کار در شیفت شب احتمال دارد با ابتلا بهسرطان سینه مرتبط باشد، اما نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که کار شبانه با ابتلای زنان به سرطان سینه رابطه ای ندارد. آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) وابسته به سازمان ملل متحد، سال 2007 اعلام کرده بود که، کار در شیفت شب ساعت بدن را مختل می کند و به همین دلیل احتمال دارد یکی از دلایل احتمالی ابتلا به سرطانباشد.

سایت تحقیقات سرطان انگلیس خاطرنشان کرده است، در دسته بندی سال ۲۰۰۷ شواهد اندکی برای بررسی خطر ابتلا به سرطان سینه در انسان‌ها وجود داشته است و این دسته بندی عمدتا بر اساس ترکیب نتایج تحقیقات روی حیوانات و تحقیقات آزمایشگاهی صورت گرفته است. در پژوهش جدید ۱۰ تحقیق دیگر روی یک میلیون و ۴۰۰ هزار زن از آمریکا، چین، سوئد، هلند و بویژه انگلیس صورت گرفت تا مشخص شود آیا شیفت کاری شبانه خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان را افزایش می دهد یا خیر.

بررسی های کارشناسان نشان داده است که خطر ابتلا به سرطان سینه در زنانی که در شیفت شب کار کرده اند از جمله کسانی که به مدت ۲۰ تا ۳۰ سال شبانه کار کرده اند، در مقایسه با آنهایی که هرگز در شیف شب کار نکرده اند، هیچ افزایشی نشان نمی دهد.
آکا ایران

انتخاب شیر خشک مناسب، شیر خشک نامناسب، عوارض شیر خشک، شیر خشک خوب است؟، فواید شیر خشک

شیر خشک هایی که پایه آنها شیر گاو است برای اکثر کودکان مناسب ترین نوع شیر خشک هستند

شیر خشک  گرفته شده از شیر گاو برای اکثر کودکان بهترین انتخاب است زیرا از نظر ترکیبات نزدیک ترین به شیر مادر است.

 ترکیب اصلی در اکثر شیر خشک های امروزی شیر گاو است ولی شیر گاو قبل از استفاده در شیر خشک به میزان زیادی تغییر داده می شود. غلظت پروتئین ها در شیر معمولی گاو بالاست و هضم این پروتئین ها برای نوزاد بسیار سخت است. سازندگان شیر خشک برای حل این مشکل، کربوهیدرات (مواد قندی)، پروتئین و چربی شیر گاو را تغییر می دهند. همچنین انواع ویتامین و مواد معدنی از جمله اسید فولیک (ویتامین B12)، روی و آهن را که در شیر معمولی گاو میزان آنها کم است به آن می افزایند.

تمام شیرخوارانی که کل تغذیه آنها از شیر مادر تأمین نمی شود باید از شیر خشک دارای آهن اضافی تغذیه شوند

توصیه انجمن طب کودکان آمریکا این است که تمام کودکان سالمی که کل تغذیه آنها از شیر مادر تأمین نمی شود باید تا یک سالگی شیر خشک دارای آهن اضافی مصرف کنند. بعضی از مادران بدلیل عوارضی نظیر یبوست و دیگر عوارض گوارشی تمایل چندانی به استفاده از شیر خشک های آهن دار ندارند ولی مطالعات نشان داده اند که یبوست را نباید ناشی از آهن دانست.

خطر ابتلا به آنمی فقر آهن (کم خونی ناشی از کمبود آهن) در شیر خوارانی که از شیر خشک های با آهن کم تغذیه می شوند بیشتر است. کم خونی سبب کمبود اکسیژن رسانی به بدن نوزاد می شود. مطالعات نشان داده اند که دریافت آهن کافی در سال اول زندگی تأثیر مهمی بر عملکرد آموزشی در سنین مدرسه دارد.

از شیر خشک های با پایه سویا استفاده نکنید مگر به تجویز پزشک

سویا یک پروتئین گیاهی است که مانند شیر گاو برای هضم بهتر توسط شیر خواران تغییر داده شده و ویتامین ها و مواد معدنی به آن اضافه می شود. شیر خوارانی که به لاکتوز (نوعی قند که کربوهیدرات اصلی موجود در شیر مادر و شیر گاو است) حساسیت دارند ممکن است به شیر خشک های با پایه سویا بهتر جواب دهند ولی تنها در صورتی باید از این نوع شیر خشک ها استفاده کرد که پزشک استفاده از آنها را توصیه کند. تقریباً نیمی از کودکانی که به شیر خشک گاو حساسیت دارند به شیر خشک سویا نیز حساسند. همچنین، جذب کلسیم و مواد غذایی دیگر از شیر خشک سویا کمتر است، از این رو باید از انواعی استفاده کرد که مواد غذایی بیشتری به آنها اضافه شده است. بهترین کسی که می تواند شیر خشک مناسب را برای کودک تجویز کند پزشک است.

چگونه می تواند عدم تحمل لاکتوز را متوجه شد؟ عدم تحمل حقیقی لاکتوز در کودکان نادر است. علائم آن عبارتند از: درد و تورم شکم ، دفع گاز و اسهال. در صورتیکه کودک چنین مشکلاتی داشته باشد باید به پزشک مراجعه کرد. بعضی علائم عدم تحمل لاکتوز و حساسیت به شیر گاو مشترکند و برای اطمینان باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک برای تشخیص، احتمالاً از آزمایش مدفوع برای کنترل وجود بعضی اسید ها و مواد دیگر در موفوع استفاده می کند.

کودکانی که مشکل دیگری ندارند معمولاً متعاقب یک اسهال بطور موقت تحت رژیم شیر سویا قرار می گیرند. اسهال سبب تغییر آنزیم ها در روده کودک شده و هضم لاکتوز را بسیار مشکل می کند. این شایعترین نوع عدم تحمل لاکتوز در شیرخواران است. تغذیه شیرخوار با شیر خشک سویا برای یک مدت، این فرصت را به آنزیم های روده می دهد که به حالت طبیعی برگردند.

هر چند ممکن است شنیده باشید که شیر خشک های سویا در تسکین کودکان کولیکی مؤثرند ولی محققین شواهدی دال بر اثبات این ادعا پیدا نکرده اند.

در مورد شیر خشک های حاوی اسید های چرب نظیر DHA و ARA هنوز اتفاق نظر وجود ندارد

در چند سال اخیر شیر خشک های حاوی دو اسید چرب به نام های DHA و ARA توجه زیادی را بخود جلب کرده اند. بعضی مطالعات چنین نتیجه گیری کرده اند که این افزودنی ها (که با غلظت بالایی در شیر مادر یافت می شوند) سبب تکامل بهتر مغز و سیستم بینایی می شوند ولی بعضی محققین معتبر معتقدند که این مطالعات مطالعاتی کوچک بوده اند و نمی توان بر اساس آنها چنین نتیجه گیری کلی کرد. هر چند شواهدی دال بر اینکه این افزودنی های جدید برای کودکان مضر باشند وجود ندارد ولی مطالعات دراز مدتی نیز در تأیید بی خطر بودن آنها انجام نشده است. به همین دلیل انجمن طب کودکان آمریکا هنوز موضعی در قبال اینکه متخصصین کودکان باید شیر خشک های حاوی این مواد را برای شیرخواران سالم توصیه کنند یا نه، نگرفته است. شیر خشک های حاوی این مواد از شیر خشک های دیگر گران ترند و به نظر بیشتر محققین مفید بودن آنها ثابت نشده است.

کودکانی که حساسیت شدید دارند باید از شیر خشک های مخصوص استفاده کنند.

کودکانی که در هضم شیر خشک گاو یا سویا مشکل جدی دارند گاهی به شیر خشک های دارای هیدرولاز بهتر جواب می دهند (این شیر خشک ها بعضی اوقات تحت عنوان شیر خشک های کاهنده حساسیت یا Hypoallergic خوانده می شوند هر چند ممکن است بعضی شیرخواران به این نوع شیر خشک ها نیز حساسیت داشته باشند). شیر خشک های دارای هیدرولاز حاوی پروتئین های هیدرولیزه هستند. به عبارت دیگر پروتئین های موجود در این شیر خشک ها برای هضم بهتر قبلاً شکسته شده اند. مشکلات گوارشی شدید بویژه خون در مدفوع، استفراغ، یا اسهال و یا دانه های قرمز رنگ روی پوست نوزاد ممکن است نشانه هایی از حساسیت به شیر باشند. در این صورت در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

هیچگاه خودتان شیر خشک درست نکنید و همچنین چیزی به شیر خشک آماده نیفزایید مگر به دستور پزشک

شیر خشکی که در خانه تولید شود ممکن است برای شیرخوار خطر آفرین باشد. این شیر خشک حتی اگر از روی دستور خاصی هم درست شده باشد تمامی مواد غذایی مورد نیاز کودک را به میزان کافی ندارد و ممکن است سبب وزن نگرفتن یا سوء تغذیه شود.

به همین ترتیب، هیچگاه نباید ویتامین، غلات، اسید های چرب، روغن زیتون، شیر گاو، شیر مادر، یا هر گونه ترکیبات دیگری به به شیر خشک اضافه کرد مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. مواد فراوان موجود در شیر خشک با دقت زیاد و میزان بسیار دقیقی با هم ترکیب شده اند و اضافه کردن مواد دیگر به آن ممکن است سلامتی کودک را به خطر اندازد. بویژه روغن زیتون که ممکن است خیلی برای کودک خطرناک باشد زیرا زمانی که شیر خوار بر می گرداند روغن ممکن است وارد ریه ها شده و سبب آسیب جدی و دائمی به ریه ها و حتی مرگ شود. از آنجا که هضم شیر گاو برای شیرخواران مشکل است هیچگاه تا قبل از یک سالگی شیر گاو را با شیر خشک مخلوط نکنید و یا آن را به تنهایی به شیر خوار ندهید. شیر مادر را نیز با شیر خشک نباید مخلوط کرد زیرا اگر شیرخوار تا آخر شیشه اش را نخورد مقداری از شیر با ارزش مادر به هدر می رود.

با متخصصین کودکان مشورت کنید

اگر می خواهید کودک خود را با شیر خشک تغذیه کنید و دقیقاً نمی دانید چه شیر خشکی باید استفاه کنید و یا می خواهید شیر خشک کودکتان را تغییر دهید حتماً با متخصص کودکان مشورت کنید. متخصصین کودکان با در نظر گرفتن وضعیت سلامت کودک، سن، مواد غذایی لازم برای بدن می توانند بهترین توصیه را به شما بکنند. متخصص کودکان همچنین با تحت نظر گرفتن کودک از نظر واکنش به شیر خشک و علائم بوجود آمده به شما کمک می کند. سعی نکنید حساسیت به شیر خشک را خودتان تشخیص دهید زیرا ممکن است مشکلی جدی را متوجه نشوید و یا کودکتان را از مواد غذایی کافی محروم کنید.

تغذیه کودک - ninisite.com

تست های غربالگری در زمان بارداری

با وجود این که اکثر نوزادان سالم به دنیا می آیند؛ اما حدود 3-2 درصد نوزادان در هنگام تولد، دچار نقایص مادر زادی هستند. از شایع ترین این بیماری های سندرم داون (منگلیسم)، نقایص لوله عصبی و سندرم تریزومی 18 اشاره کرد. آزمایشهای غربالگری دوران بارداری برای بررسی و تشخیص به موقع این 3 بیماری انجام می شوند.

 این بیماری ها معمولاً در فرزندان خانواده هایی ایجاد می شوند که سابقه نقایص مادر زادی را ندارند وبنابراین انجام آزمایش های غربالگری بارداری را نه تنها به زوج های درمعرض خطر این بیماری ها بلکه به تمام زوج هایی که فرزندی در راه دارند. توصیه می کنیم. اما باید بدانید که جواب های نگران کننده این آزمایش ها به معنی تولد فرزند غیر عادی نیست. این آزمایش ها قطعاً به هیچ عنوان برای تشخیص بیماری های مادر زادی طراحی نشده اند؛ نتایج غیر طبیعی آن ها به معنای قطعیت نقص مادرزادی درنوزاد نیست، نتایج قطعیت نقص مادر زادی در نوزاد نیست، نتایج غیر طبیعی باید با انجام آزمایش های تکمیلی دیگری، پیگیری و تأیید شوند.
آزمایش های غربالگری به 2 صورت انجام می شوند.

غربالگری 3 ماهه اول
این آزمایش که بین هفته های 13-11 بارداری انجام می شود، برای برررسی احتمال خطر سندرم داون وتریزومی 18 انجام می شود وشامل آزمایش خون وسونوگرافی است.
*آزمایش خونی: دراین روش مقدار 2 نوع پروتئین وابسته به بارداری خاص درخون مادر اندازه گیری می شود.
*سونوگرافی: به کمک سونوگرافی تجمع مایع پشت گردن جنین اندازه گیری می شود؛ تجمع این مایع پشت گردن جنین طبیعی است؛ اما اگر این مایع ازحد معینی بیشتر باشد و درعین حال آزمایش خونی فوق هم نتیجه غیر طبیعی داشته باشد، می توان نتیجه گرفت که احتمالاً این چنین درخطر افزایش نقایص مادر زادی واختلالات کروموزومی (سندورم داون و تریزومی 18) است.
اگر جواب 2آزمایش فوق نگران کننده بود، باید پزشک، با آزمایش های تشخیصی، قطعیت این بیماری ها را بررسی کند. یکی از این آزمایش های تشخیص قطعی، نمونه گیری از پرزهای جفت است.
اگر جواب آزمایش های فوق طبیعی بود، اگر این آزمایش ها خطر خاصی را نشان نمی دادند، به مادر باردار پیشنهاد می شود که آزمایش های غربالگری 3 ماهه دوم را انجام دهد.

غربالگری 3 ماهه دوم
این آزمایش ها بین هفته های 22-41 بارداری انجام می شوند.
*آزمایش خون: این آزمایش ها چند نوع اند که در نوع 4 گانه آن، مقدار 4 پروتئین به خصوص درخون اندازه گیری می شود. این مواد به طور طبیعی در خون مادر باردار وجود دارند. این آزمایش نوع 3 گانه هم دارد که هزینه اش کمتر است.
در بدن جنین یک پروتئین اصلی ساخته می شود(EPa) که از طریق ادرار جنین وارد مایعی که جنین در آن شناور است می شود. سپس به خون مادر راه یافته و وارد جریان خون مادر می شود. اگر تنها همین پروتئین درخون مادر افزایش یافته باشد، می توان احتمال داد که لوله عصبی جنین باز شده است. زیرا با باز شدن این لوله مقادیر بیشتری از این پروتئین به مایع جنینی و درنهایت خون مادر منتشر می شود. درصورت غیر طبیعی بودن میزان این 4 ماده، مانند آزمایش های غربالگری 3 ماهه اول، باید سراغ سونوگرافی رفت.
*سونوگرافی: با انجام سونوگرافی می توان 3 بیماری سندرم داون، باز بودن لوله عصبی جنین وتریزومی 18 را بررسی کرد.
اگر نتیجه سونوگرافی، احتمال خطر بیماری را نشان دهد، باید آزمایش های تشخیص قطعی را هم انجام داد. مثلاً نمونه برداری از مایعی که جنین در آن شناور است. دراین نمونه برداری میزان هورمون ها و سلول های جنین، تحت بررسی کروموزومی قرار می گیرند.
خونسرد باشید، نتیجه مثبت آزمایش های غربالگری نشانه افزایش خطر است و لزوماً به معنای ابتلای جنین نیست. لازم است به مادران باردار بگوییم. که با مثبت بودن نتیجه آزمایش های غربالگری نباید سراسیمه بشوند؛ تنها 6 درصد از تمام نمونه های مثبت غربالگری جنین به بیماری های فوق مبتلا هستند که اطمینان از ابتلا به آن ها، با آزمایش هایی که توضیح داده شد، به اثبات می رسد، درهر صورت حفظ آرامش و منطقی بودن، بهترین برخوردی است که می توانید با این قضیه داشته باشد.

آینده را تضمین کنید.
- آزمایش های غربالگری باعث می شود که مادر دوران بارداری را با خیال آسوده تری طی کند.
- پزشک ومادر از سلامت جنین مطمئن شوند.
- با انجام این آزمایش ها والدین از نوزادی که قرار است به زودی متولد شود اطلاعات روشن تری دارند ومی توانند برای او تصمیم گیری وبرنامه ریزی بهتری داشته باشند.
-انجام این آزمایش های دقیق، به خصوص در 3 ماهه اول، بسیار مفید است؛ مسلماً اگر مادری این آزمایش ها را به ترتیب انجام داد و با آزمایش های تشخیص قطعی، بروز اختلالاتی در جنین او ثابت شد، می تواند با اجازه پزشکی قانونی، به موقعجنین خود را سقط کند.

بیماری های سه گانه
*سندرم داون: دراین بیماری به دلیل اختلالات تقسیم سلولی، ترتیب طبیعی کروموزوم ها برهم می ریزد و در نتیجه سلول ها به جای 46 کروموزوم، 47 کروموزوم دارند. کروموزوم ها قسمت هایی در سلول هستند که باعث تمام ویژگی های ظاهری و روحی و حتی جنسیت افراد می شوند. همین یک کروموزوم اضافه می تواند تمام عملکرد و رشد بدن را از همان ابتدای تشکیل سلول تخم در بدن مادر تحت تأثیر قرار دهد. نوزادی که با اختلال کروموزومی داون به دنیا بیاید، دچار ویژگی های غیر عادی روحی وجسمی است. ومراحل رشد روحی و جسمی را با تأخیرهای زیاد طی می کند. مثلاً نمی تواند تا سال ها راه برود، صحبت کند و...
*سندرم تریزومی 18: این بیماری هم که به دلیل یک افزایش غیر طبیعی کروموزمی هنگام تقسیم سلولی است. سبب معلولیت های ذهنی وجسمی زیادی می شود که ادامه حیات درمتولدین با این بیماری بسیار دشوار و طاقت فرسا خواهد بود.
*نقایص لوله عصبی: نقصل لوله عصبی یکی ازجدی ترین نقایص هنگام تولد است. دراین حالت ستون فقرات ونخاع و مغز دچاراختلالاتی هستند و به طور متناسب تکامل نیافته اند و ازآن جا که نخاع پل ارتباط مغز با تمام اعضای بدن است، با وجود چنین مشکلی احتمال زنده ماندن چنین نوزادانی بعد از تولد، تقریباً صفراست، زیرا با چنین نقصی بیشتر اندام های اصلی از جمله اندام های حرکتی وحتی کلیه و مثانه فلج می شوند.

استفاده از آمپول فشار در بارداری چه عوارضی دارد؟

شنیدن جمله هایی مانند «می تونی درد زایمان طبیعی رو تحمل کنی؟» یا «برای زایمان طبیعی باید اینقدر درد بکشی تا بچه ات بیاد!» باعث می شود بسیاری از خانم هایی که قرار است برای اولین بار زایمان کنند، از زایمان طبیعی بترسند و فراری باشند. خیلی از آنها هم که قرار است با این روش زایمان کنند یا به آن راضی شده اند، امید شان به آمپول فشار است تا شاید روند زایمان را سریع تر و دردشان را کمتر کند. 

در صورتی که بسیاری از محققان و متخصصان درباره دخالت در تحریک زایمان با روش های مصنوعی مانند داروی اکسی توسین (آمپول فشار) و عوارض آن هشدار داده اند. به همین بهانه ما گزارشی از معایب ختم بارداری با روش های مصنوعی به ویژه آمپول فشار تهیه کرده ایم که در ادامه می خوانید.

هورمون اکسی توسین به طور طبیعی در بدن ما توسط غده هیپوتالاموس در مغز ساخته شده و در غده هیپوفیز ذخیره می شود. این هورمون نقش مهمی در ارتباط عاشقانه، تولید مثل جنسی و درد های قبل و بعد از زایمان دارد. از این ماده به عنوان دارو هم استفاده می کنند و برای تحریک انقباضات رحمی، تحریک غدد ترشح شیر، متوقف کننده خونریزی های بعد از زایمان و بعد از خروج جفت، سقط جنین، سقط های فراموش شده و در حاملگی های پر خطر بعد از هفته 31 حاملگی به کار می برند.

در زایمان طبیعی برای اینکه زودتر این روند به پایان برسد و یا برای پیشرفت زایمان از آمپول فشار استفاده می کنند. گاهی روند زایمان کند و یا متوقف می شود که طبیعی است و ماما ها یا متخصصان در این مواقع مجبور به مداخله می شوند و حتی ممکن است کار به سزارین بکشد.

در زایمان طبیعی، دهانه رحم معمولا حدود 10 سانتی متر باز می شود تا نوزاد به دنیا بیاید. بنابر این هرچه زمان تولد طولانی تر شود، مادر مجبور است درد بیشتری را تحمل کند که گاهی این زمان به 10 ساعت هم می رسد. بنابر این پزشکان دست به کار می شوند و از آمپول فشار استفاده می کنند تا هم مادر کمتر درد بکشد و هم بچه زودتر به دنیا بیاید. همچنین هنگامی از آمپول فشار و روش های مصنوعی در زایمان استفاده می کنند که از زمان تقریبی تولد نوزاد چند روزی گذشته باشد که این روش ها به دلیل آماده نبودن دهانه رحم و آماده نبودن بدن مادر ممکن است هم برای او و هم برای جنینش خطرناک باشد.

عوارض استفاده از آمپول فشار

استفاده از آمپول فشار ممکن است باعث تحریک شدید انقباض های رحمی شود به این صورت که انقباض های رحم طولانی شده و با شدت بیشتری همراه باشند و فواصل بین آنها هم کمتر شود. در صورتی که همین می تواند باعث رنج جنین شود چرا که جنین طبق آفرینشش می تواند انقباضات رحم را در طول زایمان و درد های زایمانی تحمل کند. اما انقباضاتی که با استفاده از هورمون اکسی توسین ایجاد می شود، باعث اختلال در کارکرد جفت و رنج جنین شده و مادر هم درد بیشتری را تحمل می کند.

القای زایمان با هورمون اکسی توسین باعث دردناک تر شدن فرایند زایمان شده و حتی گاهی به بی حسی نخاعی و بی حسی اپیدورال نیاز می شود که ممکن است برای مادر و جنین مشکل ساز باشد.

خانم هایی که رحم شان در هنگام زایمان با آمپول فشار یا هورمون اکسی توسین به مدت طولانی تحریک شده، جمع شدن رحم و انقباضات پس از زایمان در آنها با مشکل مواجه می شود. از عوارض اکسی توسین‏ می توان به تحریک بیش از حد انقباضات رحمی و رنج جنین اشاره کرد. آمپول فشار همچنین احتمال تولد نوزاد در وضعیت بد را افزایش می دهد، احتمال بروز مشکلات خطرناک برای مادر و نوزاد وجود دارد و ممکن است باعث زردی نوزاد، پارگی رحم مادر، صدمه های مغزی، مسمومیت با آب (ممکن است به کما و مرگ ختم شود) و حتی مرگ نوزاد شود.

بنابر این ختم بارداری با روش های مصنوعی و تزریق اکسی توسین جز در مواردی که بارداری بیشتر از 42 هفته طول کشیده و امکان مرگ جنین و عوارض قبل و بعد از بارداری وجود دارد، نباید انجام شود.

تهوع دوران بارداری

بارداری، تولد نوزاد و مادر شدن می‌تواند دورانی پر از شادی و شعف برای افراد خانواده به ویژه مادر باشد.

مسوولیت مادر در این میان سنگین است، زیرا سلامت موجودی که در درونش در حال شکل‌گیری است به طور کامل به توجه او بستگی دارد. اما دوران بارداری به ندرت بدون عارضه سپری می‌شود و در بیشتر موارد ناراحتی‌ها و عوارض گوناگونی برای مادر پیش می‌آید که شایع‌ترین آن‌ها حالت تهوع و استفراغ است.

تهوع و استفراغ حاملگی در 50 تا 90 درصد بارداری‌ها اتفاق می‌افتد که به طور مشخص از هفته چهارم بارداری شروع می‌شود و تا حدود 4 ماهگی (هفته 16) ادامه می‌یابد.

از آنجا که علائم آن صبح‌ها شدیدتر است به این حالت، بیماری صبحگاهی نیز گفته می‌شود هر چند ممکن است تا سر تا سر روز ادامه یابد.

تهوع ممکن است همراه با سایر نشانه‌ها از قبیل خستگی، کج خلقی و اختلالات خواب همراه باشد.

علت استفراغ‌های حاملگی را باید کجا جستجو کرد؟

علت ایجاد تهوع و استفراغ کاملاً مشخص نیست اما به احتمال زیاد تغییرات هورمونی در دوران بارداری در پیدایش این حالات بی‌تأثیر نیستند.

در دوران بارداری هورمون پروژسترون در بدن افزایش می‌یابد که این فرآیند به شل نگه داشتن عضلات رحم کمک کرده و در نتیجه از زایمان زودرس جلوگیری می‌کند. این افزایش هورمون می‌تواند بر عضلات شکم و دستگاه گوارش نیز اثر گذاشته، آن‌ها را شل کند. این موضوع باعث زیاد شدن اسید معده و بروز حالت تهوع و استفراغ می‌شود. از دیگر عوارض این افزایش هورمون، افزایش قدرت حس بویایی و حساسیت به بو، پایین آمدن قدرت دفاعی بدن و تغییرات و بر هم خوردن توازن در مقدار قند خون و کمبود برخی از ویتامین‌ها هستند.

تهوع در حاملگی؛ خوب یا بد؟

تهوع و استفراغ حاملگی به 2 دسته ساده و بدخیم تقسیم می‌شود.

* استفراغ ساده با کاهش زیاد وزن و تغییر زیاد وضع تغذیه‌ای همراه نیست در این حالت متخصصان روش‌های غیردارویی را تجویز می‌کنند.

* به استفراغ شدید و مکرر قبل از هفته بیستم بارداری، استفراغ وخیم حاملگی می‌گویند. این حالت متفاوت و بسیار جدی‌تر از حالت تهوع و استفراغ معمول در خانم‌های حامله است. این عارضه هر چه سریع‌تر درمان شود، احتمال بهبودش بیشتر است.

در این حالت مادر قادر به استفاده کافی از غذاها نیست، آب زیادی از بدنش دفع می‌شود و به دنبال آن سردرد، گیجی و حتی گاهی زمین خوردن پیش می‌آید. اگر مادر نتواند هیچ چیز (حتی مایعات) را در معده برای 24 ساعت نگه دارد، خالی بودن معده هم دلیلی بر استفراغ بیش از حد می‌شود.

مصرف زنجبیل در دوران بارداری باعث کاهش یا برطرف شدن تهوع در این دوران می‌شود.

حاملگی 2 قلو یا چند قلو (احتمال شدیدتر بودن تهوع و استفراغ در این حالت وجود دارد. البته این مسئله قطعی نیست و بعضی زنان که حاملگی 2 قلو یا چند قلو داشته‌اند اصلاً تهوع نداشته‌اند)، تجربه اولین حاملگی، حاملگی در سنین کم و بیماری تیروئید از عوامل تشدیدکننده این حالت هستند.

همچنین تخیلات و افکار گوناگون در زمان حاملگی همراه با احساس مسوولیت، ناراحتی‌های عصبی و روانی به وجود می‌آورند که می‌توانند به تنهایی یا همراه عوامل دیگر زمینه را برای بر هم زدن سیستم عصبی معده فراهم کند و به این ترتیب باعث حالت تهوع شود.

گروهی از پزشکان معتقدند بدن مادر نسبت به جنین نوعی حساسیت پیدا می‌کند حتی در یک مطالعه، رابطه‌ای میان هلیکو باکتر پیلوری (باکتری‌ای که سبب زخم معده می‌شود) و تهوع شدید در زمان حاملگی دیده شده است. این حالت در مادران عصبی مزاج و تند خو یا آن‌هایی که روحیه‌ای ضعیف دارند بیشتر است.

در صورتی که دچار استفراغ شدید حاملگی شده‌اید، لازم است بستری شوید تا مایعات و مواد غذایی را از طریق سرم‌های قندی دریافت کنید. کنترل علائم حیاتی و وزن روزانه، استفاده از داروهای ضد استفراغ و آرام بخش‌های ملایم هم به بهبود شما کمک می‌کند.

همچنین اگر داروهای دیگری برای شما تجویز شوند، به دستورالعمل مصرف آن‌ها توجه کنید.

بدون نظر پزشک، هیچ دارویی را برای جلوگیری از استفراغ مصرف نکنید. در بعضی موارد نادر، تهوع و استفراغ ادامه می‌یابد و بیمار مجبور می‌شود هر چند وقت یک بار در بیمارستان یا منزل از سرم استفاده کند. این عارضه در صورت عدم درمان باعث از دست رفتن مزمن آب بدن، کاهش وزن، سوءتغذیه و عوارض دیگر برای مادر و کودک می‌شود.

سلامت جنین؛ دغدغه‌ای که مادران مبتلا را رها نمی‌کند

اگر چه مطالعات نشان می‌دهد که بروز سقط، مرگ نوزاد و زایمان زودرس در زنانی که تهوع و استفراغ را در حاملگی تجربه کرده‌اند، کمتر از زنانی است که این حالات را در دوران حاملگی تجربه نکرده‌اند، ولی فراموش نکنیم بسیاری زنان هستند که بارداری کاملاً طبیعی داشته‌اند و بعد از 3 ماهه اول دیگر تهوع نداشته‌اند.

تهوع و استفراغ تا زمانی که مادر غذا را تحمل کند و مقدار زیادی آب بنوشد، تهدیدی برای سلامت جنین نیست. اما استفراغ شدید حاملگی باعث می‌شود، رشد جنین دچار اشکال شود. به دلیل بالا رفتن مواد مضر در خون مادر ناهنجاری‌های جنینی اتفاق بیفتد. پس اگر به استفراغ شدید حاملگی دچارید حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید تا با درمان‌های لازم جنین شما دچار مشکل نشود.

 

به این توصیه‌ها توجه کنید:

* از خوردن غذاهای چرب پرهیز کنید، زیرا هضم آن به ویژه در دوران حاملگی که تخلیه معده به زمان زیادی نیاز دارد، بیشتر طول می‌کشد.

* همچنین وعده‌های غذایی‌تان را کوچک و متعدد کنید. تا معده‌تان هیچ‌گاه خالی نباشد.

* شب‌ها شام سبک بخورید و قبل از خواب یک لیوان شیر بنوشید.

* بهتر است از غذاها و بوهایی که سبب تهوع می‌شود پرهیز کنید.

* از هوای تازه و آزاد بیشتر استفاده کنید به همین دلیل هم بهتر است قبل از خواب کمی راه بروید.

* از آنجا که یبوست باعث تشدید حالت تهوع می‌شود، بنابراین با رژیم غذایی مناسب و مصرف مایعات کافی می‌توان یبوست را برطرف کرد، همچنین بیسکویت و نان را جزو رژیم غذایی خود قرار دهید.

* از مصرف شکلات، چای و قهوه به دلیل داشتن کافئین قبل از خواب پرهیز کنید.

تهوع و استفراغ تا زمانی که مادر غذا را تحمل کند و مقدار زیادی آب بنوشد، تهدیدی برای سلامت جنین نیست. اما استفراغ شدید حاملگی باعث می‌شود، رشد جنین

دچار اشکال شود

* در این دوران می‌بایست دوره استراحت روزانه را افزایش دهید، اگر می‌توانید در طول روز چرتی بزنید. تماشای تلویزیون یا رفتن به منزل یکی از دوستان راه خوبی برای مقابله با استرس است.

* بهتر است بلافاصله بعد از غذا مسواک نزنید، زیرا باعث تحریک تهوع می‌شود.

* فراموش نکنید ویتامین‌هایی که برایتان تجویز شده همراه با غذا یا قبل از خواب بخورید. اگر آهن موجود در قرص‌های مولتی ویتامین تهوع شما را زیاد می‌کند، از پزشکتان بخواهید داروی شما را عوض کند.

در این میان مصرف زنجبیل در دوران بارداری باعث کاهش یا برطرف شدن تهوع در این دوران می‌شود. به یاد داشته باشید هنگام حاملگی هیچ دارویی را بدون مشورت پزشک مصرف نکنید و از همه مهم‌تر سعی کنید در تمام مراحل حاملگی رژیم غذایی مناسبی داشته باشید.

فواید مصرف ویتامین‌ها در بارداری

مصرف مولتی ویتامین‌ها قبل از بارداری به اندازه مصرف آن در اوایل بارداری اهمیت دارد و احتمال زایمان پیش از موعد را کاهش می‌دهد.

زایمان بیش از موعد یکی از دغدغه‌های زنان باردار است. اخیراً پژوهش‌هایی انجام گرفته که خیال زنان جوانی که تصمیم دارند بچه‌دار شوند را تا حدودی راحت می‌کند.

نتایج این پژوهش که در روزنامه‌ی American Journal of Clinical Nutrition به چاپ رسیده است. 

برای دستیابی به این نتایج محققان دانشگاه پیتزبورگ ایالات متحده‌ی آمریکا با همکاری محققان دانشگاه آرهوس دانمارک، 35897 زن را تحت نظر گرفتند.

 آن‌ها از زنان شرکت کننده اطلاعاتی در خصوص نحوه و مدت مصرف مولتی ویتامین‌ها جمع آوری کرده و مورد بررسی قرار دادند.

محققان پس از بررسی‌های گوناگون به این نتیجه رسیدند که احتمال زایمان پیش از موعد در بین زنانی که وزن متعادلی دارند و چند هفته قبل از شروع بارداری و در اوایل آن به طور منظم مولتی ویتامین مصرف کرده‌اند، به میزان 16 درصد کاهش می‌یابد.

 

از این گذشته مصرف منظم مولتی ویتامین‌ها برای زنانی که قصد بارداری دارند احتمال به دنیا آوردن کودکان بسیار کم وزن و لاغر را نیز به میزان 17 درصد کاهش می‌دهد.